Марозія
Марозія (Мароцыя) (італ.: Marozia, 880/892 — 937/954) — дачка рымскага сенатара Тэафілакта I і яго жонкі Феадоры Старэйшай.
| Марозія | |
|---|---|
| італ.: Marozia | |
 | |
| Нараджэнне |
каля 892 |
| Смерць |
955 |
| Род | Theophylactes[d] |
| Бацька | Тэафілакт I[d] |
| Маці | Феадора[d] |
| Муж | Альберых I Спалецкі, Гвіда[d] і Гуга Арльскі[d] |
| Дзеці | Ян XI і Альберых II Спалецкі |
| Дзейнасць | валадарная каралева |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Адрозніваючыся прыгажосцю і лёгкімі норавамі, атрыманымі ў спадчыну ад маці, яна мела, разам з ёй, вялікі ўплыў на Папаў X стагоддзя. Ажанілася з Альберыхам I, маркграфам Камерына і з дапамогай свайго палюбоўніка, Папы Сергія III, падахвочвала мужа, пераможца над сарацынамі пры Гарыльяна, захапіць уладу над Рымам.
Калі гэта не ўдалося з-за процідзеяння Папы Яна X і Альберых быў забіты, Марозія ажанілася з Гвіда, маркграфам Тасканы, стварыла сабе моцную партыю ў Рыме, захапіла Яна X і загадала задушыць яго ў турме.
Наступныя Папы — Леў VI і Стэфан VII (VIII) былі крэатурамі Марозіі, якая пасля смерці Стэфана ўзвяла на папскі прастол свайго сына ад Папы Сергія, Яна XI, і стала поўнай валадаркай Рыма і Царквы. Тым часам, Гвіда памёр, і Марозія ажанілася з Гуга Арльскім, караля Арэлацкага і Італьянскага.
Неўзабаве пасля вяселля яе сын ад першага шлюбу, Альберых II, настроіў рымлян супраць маці, выгнаў Гуга з Рыма, захапіў у свае рукі ўладу, аддаў пад варту Папу і пасадзіў у турму Марозію, дзе яна заставалася да самай смерці.
Перыяд кантролю Марозіі і Феадоры над Рымам завецца парнакратыяй.
Мужыкі:
Дзеці:
- Ян XI
- Альберых II
- Сергій
- Канстанцін
- Берта
Зноскі
Літаратура правіць
- Марозия // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.