Марці Ахцісаары

Марці Ойва Калеві Ахцісаары (фінск.: Martti Oiva Kalevi Ahtisaari; нар. 23 чэрвеня 1937) — прэзідэнт Фінляндыі ў 1994 — 2000 гадах, фінскі дыпламат, супрацоўнік ААН. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру 2008 года.

Марці Ахцісаары
фінск.: Martti Ahtisaari
10-ы прэзідэнт Фінляндыі 1 сакавіка 1994 — 1 сакавіка 2000
Папярэднік	Маўна Койвіста
Пераемнік	Тар'я Халанен
ambassador of Finland[d] 1973 — 1977
ambassador of Finland[d] 1973 — 1977
ambassador of Finland[d] 1973 — 1977
ambassador of Finland[d] 1975 — 1977
Нараджэнне	23 чэрвеня 1937(1937-06-23)[…] (85 гадоў) Вііпуры, Вііпурскі ляні[d], Фінляндыя
Імя пры нараджэнні	фінск.: Martti Oiva Kalevi Ahtisaari
Жонка	Eeva Ahtisaari[d]
Дзеці	Marko Ahtisaari[d]
Веравызнанне	лютэранства
Партыя	Сацыял-дэмакратычная партыя Фінляндыі[d]
Адукацыя	Універсітэт Оўлу (1959) Kuopio Lyceum High School[d] (1952) Oulun Lyseon Lukio[d] (1956)
Навуковая ступень	доктар навук
Дзейнасць	палітык, дыпламат, настаўнік
Месца працы	Арганізацыя Аб’яднаных Нацый
Аўтограф
Званне	captain[d]
Узнагароды	Commander of the Congolese Order of Merit[d] кавалер Вялікага крыжа, дэкараванага Вялікай стужкай ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (28 студзеня 1997) Нобелеўская прэмія міру (2008) Manfred Wörner Medal[d] (2007) прэмія міру імя Фелікса Уфуэ-Буаньі[d] (2007) медаль гёзаў[d] (2008) прэмія Чатырох свабод — Медаль свабоды[d] прэмія «Delta» за глабальнае ўзаемапаразуменне[d] Peace Prize of Hesse[d] (2000) Глабальная эканамічная прэмія[d] (2012) Fulbright Prize[d] (2000) ганаровы доктар МДІМА[d] Zamenhof award[d] (1995) Honorary Officer of the Order of Australia[d] (2 красавіка 2002)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў Выбаргу, у сям’і фінскага афіцэра нарвежскага паходжання. У ходзе савецка-фінскай вайны 1939—1940 гадоў яго сям’я пераехала ў Куапіа, а ў 1952 годзе — у Оўлу. Скончыў завочнае педагагічнае аддзяленне Оўльскага ўніверсітэта ў 1959 годзе.

У Оўлу ўступіў у YMCA і ў 1960 годзе з’ехаў у Карачы (Пакістан), узначаліўшы там школу фізічнага выхавання YMCA. У 1963 годзе вярнуўся ў Фінляндыю, у Хельсінкі, дзе паступіў у палітэхнікум і працаваў у арганізацыях, якія аказваюць дапамогу краінам, якія развіваюцца.