Маха (ірландская міфалогія)

(Пасля перасылкі з Маха, ірландская міфалогія)

Маха (стар.-ірл. MachaMacha [ˈmaxə]) — у ірландскай міфалогіі імя некалькіх міфалагічных персанажаў і (або) багінь.

«Маха праклінае уладов». Ілюстрацыя Стывена Рыда з кнігі Элінор Халл «Кухулін для хлопчыкаў» (The Boys' Cuchulainn), 1904

Жонка Немеда правіць

«Кніга захопаў Ірландыі» згадвае персанажы па імені Маха як сярод другой хвалі пасяленцаў у Ірландыі — людзей Партолона), так і сярод трэцяй (людзі Немеда). Лічылася, што менавіта ў гонар Махі — жонкі Немеда — атрымала сваю назву Арма (Ard Macha), у Сярэднія стагоддзя хрысціянскі цэнтр Ірландыі.

Дачка Эрнмас правіць

Сярод плямёнаў багіні Дану была вядомая Маха, дачка Эрнмас. Яна часта згадваецца разам са сваімі сёстрамі Моррыган і Бадб (варыянт — Морыган і Немайн). Магчыма, гэтыя тры багіні ўяўляюць сабой розныя аспекты трехликой кельцкай багіні вайны. Махе прысвячаліся галовы забітых ворагаў («жалуды Махі»). Па адной з версіі, яна была забітая Балором ў бітве пры Маг Туиред.

Маха Рыжая Грыва правіць

У уладском цыкле і цыкле каралёў таксама сустракаецца некалькі персанажаў па імені Маха. Маха Рыжая Грыва (Macha Mong Ruad), дачка Аэда Рудога (Áed Rúad)[1], згодна з сярэднявечнай традыцыі, была адзінай каралевай у спісе вярхоўных каралёў Ірландыі. На працягу сямі гадоў яе бацька займаў трон па чарзе са сваімі стрыечнымі братамі Диторбой і Кимбаэтом. Пасля трэцяга чаргавання Аэд памёр, і, калі прыйшла яго чарга, Маха запатрабавала трона для сябе. Кимбаэт і Диторба адмовіліся; Маха выклікала іх на бітву; Диторба загінуў, а яго сыны беглі ў Конахт. Маха выйшла замуж за Кимбаэта. Пасля яна изловила сыноў Диторбы, звярнула іх у рабства і прымусіла іх выбудаваць крэпасць Эмайн Маха (сучасны Нава Форт паблізу горада Арма), якая стала сталіцай уладов. Маха абвеў мяжы Эмайн Махі сваёй, а замест брошкі: сярэднявечныя храністы тлумачылі назву «Эмайн Маха» як eó-muin Macha («брошку, якую Маха насіла на шыі»)[2]. На працягу сямі гадоў Маха правілы Ірландыяй разам з Кімбаэтом, пакуль ён не памёр ад чумы, а затым яшчэ чатырнаццаць гадоў, пакуль яе не забіў Рехтад Рыгдерг.[3][4]. «Кніга захопаў» сцвярджае, што Маха была сучасніцай Пталямея I (323-283 да н. э.).[5] Джэфры Кітынг датуе яе валадаранне 468-461 гадамі да н. э., «Аналы Чатырох майстроў» — 661-654 гадамі да н . э.

Жонка Крунху правіць

У уладском цыкле вядомая таксама Маха, жонка Крунху. Пасля таго, як Крунху аўдавеў, яна нечакана з'явілася ў яго доме і пачала рабіць усё, што належыць жонцы. Крунху стаў багаты і шанцавання. Аднойчы ён адправіўся на свята, які зладзіў кароль уладов. Маха папярэдзіла яго, што ён не павінен нікому пра яе расказваць. Аднак, гледзячы на скоку, Крунху пахваліўся, што яго жонка можа бегчы хутчэй каралеўскіх коней. Кароль пачуў гэта і запатрабаваў зладзіць спаборніцтва паміж жанчынай і каралеўскай калясніцай. Нягледзячы на цяжарнасць Махі, ён не стаў слухаць адгаворак і прымусіў яе бегчы. Маха абагнала каралеўскіх коней, але затым ўпала і нарадзіла блізнят. Адсюль і іншае тлумачэнне паходжання назвы «Эмайн Маха» — «Блізняты (emon) Махі». За гэта Маха пракляла уладов са словамі: «За тое зло, якое прычынілі вы мне, кожны раз, калі на вас будуць нападаць ворагі, вы будзеце адчуваць мукі, падобныя радавым. І яны будуць доўжыцца чатыры дні і пяць начэй ці пяць дзён і чатыры ночы і так — дзевяць пакаленняў»[6]. Менавіта таму ніхто з уладов не мог удзельнічаць у бітве падчас «Выкрадання быка з Куальнге», акрамя Кухуліна, які быў настолькі малады, што не трапляў пад дзеянне праклёны.

Значэнне імя правіць

Па нагоды значэнні імя «Маха» выказваліся розныя здагадкі. Шэраг лінгвістаў (Ж. Вандриес, Г. Олмстед) збліжаюць яго з стар.-ірл. magmag «поле, раўніна». На думку расейскага лінгвіста В. П. Калыгіна, Macha адбываецца з праформы *mokosiā і адпавядае імя славянскай багіні Мокаш[7].

У мастацтве правіць

  • У мультфільме 2014 года «Песня мора» ірландскага рэжысёра Томма Мура Маха выступае ў ролі вядзьмаркі, якая пры дапамозе памагатых-сов адымае ў людзей і духаў усе дрэнныя пачуцці, ператвараючы іх у камяні.

Заўвагі правіць

  1. Паводле аднаго з сярэднявечных гласарый, Аэд Руад — іншае імя бажаства Дагда; гл.
  2. Яўген O'bil Curry, Lectures on the Manuscript Materials of Ancient Irish History, 1861, Appendix No. XXXVIII
  3. Geoffrey Keating, Foras Feasa ar Éirinn 1.27-1.28
  4. Annals of the Four Masters M4532-4546
  5. R. A. Stewart Macalister (ed. & trans.
  6. Гл.
  7. В. П. Калыгин Этымалагічны слоўнік кельцкіх теонимов. Масква: Навука, 2006. С. 106-107, 181.