Мацей Мікітавіч Галоўчынскі

Мацей Мікітавіч Галоўчынскі (каля 1470 — пасля 1536) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Мацей Мікітавіч Галоўчынскі
Герб «Лебедзь»
Герб «Лебедзь»
Нараджэнне каля 1470
Смерць не раней за 1536 ці 1539
Род Галоўчынскія
Бацька Мікіта[d]
Жонка Таміла Міхайлаўна Мсціслаўская[d]
Дзеці Яраслаў Мацвеевіч Галоўчынскі, Іван Мацеевіч Галоўчынскі[d], Фядора з Галоўчынскіх[d], Даброхна з Галоўчынскіх[d][1] і Астафій Мацвеевіч Галоўчынскі

Біяграфія Правіць

Сын Мікіты. У Вялікае Княства Літоўскае прыехаў з Масквы сакратаром дачкі Івана III Алены Іванаўны ў 1495 годзе. Намеснік княжацкі і цяцерынскі (1502), бірштонскі, магілёўскі і анікштанскі (1507)[2]. Пасля яе смерці (1513) прызначаны Жыгімонтам Старым намеснікам і дзяржаўцам бірштанскім[3].

У 1536 годзе прасіў польскага караля і вялікага князя літоўскага Жыгімонта I Старога, каб пасля яго смерці старостамі бірштонскімі былі яго сыны Яраслаў і Іван. Са сваіх маенткаў выстаўляў у войска ВКЛ 79 вершнікаў[2].

Ад Алены Іванаўны і Аляксандра Ягелончыка атрымаў маёнткі Струня каля Полацка, Стаяцішкі ў Віленскім павеце, Езна ў Ковенскім павеце, Княжыцы і інш[3].

Зноскі

Літаратура Правіць