Маіна Пятроўна Паўлава
Маіна Пятроўна Па́ўлава[1] (нар. 29 красавіка 1929) — вучоны ў галіне педыятрыі і гематалогіі, доктар медыцынскіх навук (1972), прафесар (1976).
Маіна Пятроўна Паўлава | |
---|---|
Дата нараджэння | 29 красавіка 1929 (95 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | вучоная, урач |
Навуковая сфера | педыятрыя і гематалогія |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар медыцынскіх навук (1972) |
Навуковае званне |
|
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік | Васіль Антонавіч Лявонаў |
Біяграфія
правіцьНарадзілася ў вёсцы Падмішнеўе (Сіроцінскі раён, Віцебская акруга, зараз у Шумілінскім раёне Віцебскай вобласці Беларусі). У 1948 годзе скончыла сярэднюю школу, у 1953 годзе — Мінскі медыцынскі інстытут (сучасны Беларускі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт). У 1953—1957 гадах працавала педыятрам у горадзе Мінску. З 1957 года М. П. Паўлава ў Мінскім медыцынскім інстытуце. У 1957—1959 гадах навучалася ў аспірантуры пры кафедры дзіцячых хвароб, у 1959—1960 гадах старэйшы навуковы супрацоўнік, у 1960 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Кобальт, никель, медь и цинк в трубчатых костях плода человека» і атрымала ступень кандыдата медыцынскіх навук[2]. У 1969—1975 гадах дацэнт кафедры. Абараніла доктарскую дысертацыю на тэму «Функция естественной радиоактивности в генезе лейкозов человека» і з 1975 г. прафесар 3-й кафедры дзіцячых хвароб, з 1986 г. — загадчык курсам гематалогіі[2]. У 1979—1989 гадах М. П. Паўлава займала таксама пасаду галоўнага дзіцячага гематолага Міністэрства аховы здароўя БССР[2].
Навуковая і грамадская дзейнасць
правіцьМ. П. Паўлавай належаць навуковыя працы па праблемах абмену мікраэлементаў у арганізме, ролі радыеактыўных элементаў у парушэнні метабалізму і развіцці лейкозаў у дзяцей. Удзельнічала ў ліквідацыі наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС[2]. Кіравала стварэннем Рэспубліканскага гематалагічнага цэнтра на базе 1-й гарадской клінічнай бальніцы Мінска[2].
Аўтар больш за 70 публікацый і шэрагу рацыяналізатарскіх прапаноў. Сярод апублікаванага:
- Манаграфія «Лейкозы у детей» (Мінск, 1981);
- Естественная радиоактивность скелета при лейкозах (1966);
- Стронций-90 и кальций в скелете при лейкозах (1969);
- Руководства по гематологическим болезням у детей (Мінск, 1988);
- Морфоцитологические изменения в периферической крови у детей, проживающих в районах, загрязненных радионуклидами (1993).
У 1976—1989 гадах М. П. Паўлава з’яўлялася старшынёй педагагічнага таварыства Мінскага медыцынскага інстытута[2].
Узнагароды
правіцьУ 1986 годзе ўзнагароджана ордэнам за ўдзел у арганізацыі эвакуацыі дзяцей пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС[2].
Зноскі
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12.
- ↑ а б в г д е ё Сайт Беларускага дзяржаўнага медыцынскага ўніверсітэта(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 21 ліпеня 2019. Праверана 21 ліпеня 2019.
Літаратура
правіць- Паўлава Маіна Пятроўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12). — С. 202.
- Павлова Майна Петровна: К 60-летию со дня рождения // Здравоохр. Белоруссии. — 1989. — N° 7. —С. 77.