Маўчанне ягнят (фільм)
«Маўчанне ягнят» (англ.: The Silence of the Lambs) — амерыканскі псіхалагічны фільм жахаў 1991 года рэжысёра Джонатана Дэмі, зняты па матывах аднайменнага рамана Томаса Харыса пра серыйнага забойцу Ганібала Лектара. Адаптацыяй сцэнарыя займаўся Тэд Тэлі . Галоўныя ролі выканалі Джодзі Фостэр і Энтані Хопкінс[14].
Маўчанне ягнят | |
---|---|
англ.: The Silence of the Lambs | |
Жанр | трылер[d][5][6][…], фільм жахаў, псіхалагічны хорар[d], psychological thriller film[d], крымінальны фільм[d], драматычны фільм, гомаэратызм у кіно[d] і экранізацыя рамана[d] |
Рэжысёр | |
Прадзюсар | |
Сцэнарыст | |
У галоўных ролях |
|
Аператар | |
Кампазітар | |
Кінакампанія | Orion Pictures[d] |
Працягласць | 118 ± 1 хв. |
Бюджэт | 19 000 000 $ |
Зборы | 272 742 922 $[12] і 130 742 922 $[13] |
Краіна | |
Мова | англійская |
Год | 30 студзеня 1991[1], 19 красавіка 1991[2], 11 красавіка 1991[3], 14 лютага 1991[4] і 1991 |
Папярэдні фільм | Manhunter[d] |
Наступны фільм | Ганібал |
IMDb | ID 0102926 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Недасведчаная маладая курсантка ФБР Кларыса Старлінг атрымлівае важнае заданне: разгаварыць зняволенага маньяка-канібала псіхіятара Ганібала Лектара, каб той дапамог злавіць іншага маньяка. Лектар гуляе з Кларысай у вытанчаныя псіхалагічныя гульні. Кларыса намагаецца вытрымаць псіхалагічны ціск Ганібала Лектара, і ёй удаецца атрымаць у яго падказкі, якія дапамогуць у расследаванні.
Прэм’ера «Маўчання ягнят» адбылася 30 студзня 1991 года ў Нью-Ёрку. У шырокі пракат карціна выйшла 14 лютага 1991 года. Пры бюджэце ў 19 мільёнаў долараў, фільм сабраў у сусветным пракаце 272,7 мільёнаў долараў, заняўшы пятае месца па зборах за 1991 год. 15 лютага 1991 года карціна была паказана ў межах асноўнай конкурснай праграмы 41-га Берлінскага кінафестывалю , дзе «Сярэбранага мядзведзя» за рэжысуру ўдастоіўся Джонатан Дэмі. На 64-й цырымоніі прэміі «Оскар» фільм быў адзначаны ўзнагародамі ў пяці галоўных намінацыях: Найлепшы фільм, Найлепшая рэжысура, Найлепшая мужчынская роля, Найлепшая жаночая роля і Найлепшы адаптаваны сцэнарый . Гэта трэці і апошні на сённяшні дзень фільм, узнагароджаны адразу ва ўсіх галоўных намінацыях, астатнія два — «Гэта здарылася аднойчы ноччу » (1934) і «Палёт над гняздом зязюлі» (1975).
Крытыкі, рэжысёры і гледачы часта называюць «Маўчанне ягнят» адным з найвялікшых і найбольш уплывовых фільмаў. У снежні 2011 года Бібліятэка Кангрэса ЗША прызнала кінастужку «культурна, гістарычна або эстэтычна значнай» і ўключыла ў Нацыянальны рэестр фільмаў[15][16]. У 2018 годзе часопіс «Empire» паставіў яго на 48-е месца ў спісе 500 найлепшых фільмаў усіх часоў. Амерыканскі інстытут кінамастацтва прызнаў яго пятым з найбольш уплывовых фільмаў-трылераў, а Старлінг і Лектар увайшлі ў лік найвялікшых кінагерояў і кіназлачынцаў.
У 2001 годзе быў выпушчаны сіквел «Маўчання ягнят» — «Ганібал», пасля чаго былі зняты прыквелы «Чырвоны дракон » (2002) і «Ганібал: Узыходжанне » (2007).
Сюжэт
правіць1990 год. Джэк Кроўфард (Скот Глен ) з Аддзела паводзінскіх навук ФБР забірае студэнтку Кларысу Старлінг (Джодзі Фостэр) з яе трэніровак у Акадэміі ФБР і даручае ёй узяць інтэрв’ю ў Ганібала Лектара (Энтані Хопкінс), былога псіхіятара і зняволенага серыйнага забойцы-канібала. Кроўфард лічыць, што праніклівасць Лектара можа быць карыснай у пагоні за серыйным забойцам-псіхапатам з мянушкай «Буфала Біл » (Тэд Левайн ), які забівае маладых жанчын і здымае скуру з іх целаў.
У Балтымарскім дзяржаўным шпіталі для душэўнахворых злачынцаў, дзе трымаюць Лектара, доктар Фрэдэрык Чылтан (Энтані Хілд ) праводзіць інструктаж і груба заляцаецца да студэнткі, але яна яго адвяргае. Старлінг праводзяць уніз да камеры Лектара. Спачатку злачынец стварае ўражанне ўважлівага і ветлівага чалавека, але пасля таго як Старлінг пераходзіць да справы, ён становіцца нецерпялівым і адмаўляе ёй у дапамозе. Калі яна сыходзіць, зняволены з суседняй камеры на імя Мігс, кідае ёй у твар сваю сперму. Лектар жыва рэагуе на інцэдэнт: ён знаходзіць такі ўчынак «невымоўна брыдкім» і вырашае пайсці насустрач Старлінг. Ён дае ёй зачэпку, кажучы, што трэба шукаць яго старога пацыента. Гэта прыводзіць Старлінг да сховішча, дзе яна знаходзіць слоік з адрэзанай галавой чалавека. Яна вяртаецца да Лектара, і той раскрывае, што гэты чалавек быў звязаны з Буфала Білам. Лектар прапануе студэнтцы сваю дапамогу ў аналізе асобы Буфала Біла пры ўмове, што ён будзе пераведзены ў іншае месца падалей ад ненавіснага Чылтана. Тым часам паліцыя знаходзіць новую ахвяру Буфала Біла, у горле ахвяры выяўляюць кукалку матыля віда Acherontia styx .
Бафала Біл выкрадае Кэтрын Марцін, дачку сенатара ЗША (Брук Сміт ). Кроўфард дазваляе Старлінг прапанаваць Лектару фальшывую дамову, паабяцаўшы перавод у турму, калі ён дасць інфармацыю, якая дапаможа ім схапіць Буфала Біла і выратаваць Кэтрын. Замест гэтага Лектар патрабуе ад Старлінг іншую дамову, у абмен на падказкі пра Буфала Біла ён жадае пачуць асабістую інфармацыю пра яе. Старлінг распавядае Лектару пра забойства свайго бацькі, калі ёй было дзесяць гадоў. Чылтан таемна запісвае размову і выкрывае Лектару падман Кроўфарда і Старлінг. У сваю чаргу ён прапаноўвае Лектару іншую дамову. Лектар згаджаецца, і яго адпраўляюць у Мемфіс, дзе ён сустракаецца з сенатаркай Марцін і здзекуецца з яе (Даян Бэйкер ), а потым дае ёй ілжывую інфармацыю пра Буфала Біла. Старлінг разумее, што Лектар уводзіць іх у зман і зноў наведвае злачынца, які цяпер знаходзіцца ў камеры ў будынку суда штата Тэнесі. Яна просіць Лектара расказаць праўду. Ён жа кажа, што ўся неабходная інфармацыя ўтрымліваецца ў матэрыялах справы Буфала Біла, а затым настойвае на працягу іх асабістай дамовы. Старлінг згаджаецца і распавядае пра траўматычны выпадак з дзяцінства, калі пачула, як у фальварку сваякоў у Мантане забіваюць ягнят. Лектар выказвае здагадку, што ёй сняцца кашмары з крыкамі ягнят і што яна хоча выратаваць Кэтрын, каб ягняты замоўклі. Кларыса пацвярджае яго здагадку, і Лектар дзякуе ёй за шчырасць. Іх размову перарывае доктар Чылтан, ён загадвае вывесці Старлінг. У апошні момант Лектар паспявае вярнуць Кларысе матэрыялы справы Буфала Біла. Вечарам таго ж дня Лектар забівае сваіх ахоўнікаў і ўцякае з камеры.
Старлінг аналізуе матэрыялы справы і падказкі Лектара і высвятляе, што Буфала Біл ведаў сваю першую ахвяру Фрэдэрыку Бімел. Старлінг едзе ў родны горад ахвяры і выяўляе, што і яна, і Буфала Біл былі краўцамі. У доме Фрэдэрыкі яна заўважае няскончаныя сукенкі і выкрайкі сукенак, ідэнтычныя участкам скуры, знятым з ахвяр. Яна тэлефануе Кроўфарду і кажа, што Буфала Біл робіць «касцюм» з чалавечае скуры. Кроўфард выяўляе, што забойцу клічуць Джэймам Гамбам. Раней ён займаўся кантрабандай матылёў і жадаў зрабіць сабе аперацыю па змене полу, але яму было адмоўлена. Кроўфард разам з аператыўнай групай захопу накіроўваецца ў яго дом у Ілінойсе, аднак, там яго не знаходзяць. Тым часам Старлінг звяртаецца да сяброў і сябровак Фрэдэрыкі, апытваючы іх пра забітую. У адным з дамоў у Джэка Гордана яна выяўляе, што той на самай справе і ёсць зайбоцам Гамбам і пераследуе яго. У выніку яна забівае злачынцу, каб уратаваць сваё ўласнае жыццё.
Лектар з аэрапорту тэлефануе Старлінг, калі тая знаходзіцца на выпускным вечары ў Акадэміі ФБР. Ён цікавіцца ў Кларысы, ці замаўчалі ягняты, а таксама запэўнівае, што не мае намеру пераследваць яе. У канцы размовы ён гаворыць Кларысе, што да яго на абед завітаў стары сябра. Лектар кладзе слухаўку і накіроўваецца следам за доктарам Чылтанам.
Акцёрскі склад
правіцьДжодзі Фостэр | – Кларыса Старлінг , агент ФБР |
Энтані Хопкінс | – доктар Ганібал Лектар |
Скот Глен | – Джэк Кроўфард |
Тэд Левайн | – Джэйм Гамб / Буфала Біл |
Энтані Хілд | – доктар Фрэдэрык Чылтан |
Брук Сміт | – Кэтрын Марцін |
Даян Бэйкер | – сенатар Рут Марцін |
Кейсі Леманс | – Ардэлія Мэп |
Фрэнкі Фэйзан | – Барні Мэцьюс |
Трэйсі Уолтэр | – Ламар |
Чарлз Нап’ер | – лейтэнант Бойл |
Роджэр Корман | – Хейдэн Бёрк |
Крыс Айзек | – камандзір падраздзялення SWAT |
Маша Скарабагатаў | – Кларыса Старлінг (у юнацтве) |
Вытворчасць
правіцьПачатак вытворчасці
правіцьУ 1985 годзе Дзіна Дэ Лаўрэнціс і Марта Шумахер набылі правы на трылер-бестселер Томаса Харыса «Чырвоны дракон », на аснове якога ў 1986 годзе рэжысёр Майкл Ман зняў фільм «Паляўнічы на людзей ». У гэтай кінастужцы адбылося першае кароткае з’яўленне на экране серыйнага забойцы Ганібала Лектара (ролю выканаў Браян Кокс ). Фільм быў добра прыняты крытыкамі, але катастрафічна праваліўся ў пракаце, сабраўшы толькі 8,6 мільёна долараў. Дэ Лаўрэнціс і Шумахер былі моцна расчараваны такім вынікам, і калі Харыс завяршыў новы раман пра Лектара — «Маўчанне ягнят», то не надалі яму ўвагі, хоць і валодалі правамі на экраннае ўвасабленне персанажа[17].
Яшчэ да выхаду рамана кампанія Orion Pictures уступіла ў супрацоўніцтва з Джынам Хэкменам. Ён мусіў заняць рэжысёрскае крэсла і, магчыма, выканаць ролю агента ФБР Джэка Кроўфарда . Былі праведзены перамовы аб падзеле кошту правоў на кнігу ў 500 000 долараў паміж Хэкменам і студыяй[18]. Апроч таго, прадзюсарам былі патрэбны правы на персанажа Лектара, якія не зацікаўлены ў праекце Дэ Лаўрэнціс аддаў задарма[17].
У лістападзе 1987 года да напісання адаптацыі быў прыцягнуты Тэд Тэлі[19]. Калі Тэлі быў на сярэдзіне працы над першым чарнавіком сцэнарыя, Хэкмен пакінуў праект, і фінансаванне сарвалася. Аднак сузаснавальнік Orion Майк Медавой заахвоціў Талі працягваць працу, паколькі студыя ўзяла на сябе клопат пра фінансаванне і прыступіла да пошуку новага рэжысёра[20]. У выніку Orion папрасіў заняць рэжысёрскае крэсла Джонатана Дэмі. Паколькі сцэнарый быў яшчэ ў распрацоўцы, то Дэмі пагадзіўся на прапанову, азнаёміўшыся з першавытокам[21]. З гэтага моманту праект развіваўся хутка. Тэлі ўзгадваў: «[Дэмі] прачытаў мой першы чарнавік неўзабаве пасля таго, як ён быў завершаны, і калі мы сустрэліся, я быў проста здзіўлены хуткасцю, з якой пайшлі справы. Мы сустрэліся ў маі 1989 года і здымалі ў лістападзе. Я не памятаю ніякіх істотных перапрацовак»[22].
Падбор акцёраў
правіцьАдразу пасля прачытання рамана Джодзі Фостэр была зацікаўлена ў ролі агента ФБР Кларысы Старлінг . Аднак, нягледзячы на тое, што Фостэр толькі што атрымала прэмію «Оскар» за ролю ў фільме «Абвінавачаныя » (1988), Дэмі сумняваўся, што яна падыходзіць для гэтай ролі[23][24]. Спачатку Дэмі абраў на ролю Старлінг Мішэль Пфайфер, з якой перад тым працаваў над фільмам «Замужам за мафіяй » (1988). Актрыса адхіліла прапанову, пазней яна тлумачыла: «Гэта было цяжкае рашэнне, але я непакоілася з-за тэмы»[25]. Затым рэжысёр звярнуўся да Мег Раян, якая таксама адмовілася ад ролі з-за жудасных тэм, якія падымаюцца ў фільме. Выбар Лоры Дэрн на ролю не задаволіў студыю, дзе палічылі, што актрыса не прынясе выгады фільму[26]. У выніку, дзякуючы страснаму жаданню сыграць гэтага персанажа, ролю атрымала Фостэр[27].
Ролю Лектара Дэмі перш за ўсё прапанаваў Шону Конэры, але акцёр адхіліў прапанову. Тады прапанова была зроблена Энтані Хопкінсу, асноўваючыся на ўражанні ад яго ігры ў фільме «Чалавек-слон » (1980)[28]. Калі агент Хопкінса паведаміў акцёру, што яму прапанавана роля ў фільме пад назвай «Маўчанне ягнят», той пацікавіўся, ці не дзіцячая гэта гісторыя. Хопкінс ператэлефанаваў свайму агенту пасля прачытання першых 10 старонак і сказаў, што «гэта лепшае з таго, што ён калі-небудзь чытаў». Пасля сустрэчы з Дэмі, акцёр пагадзіўся на ролю[29]. Сярод іншых акцёраў, якія разглядаліся на гэтую ролю, былі Аль Пачына[30], Роберт Дэ Ніра[30], Дасцін Хофман[30], Дэрэк Джэкабі[31] і Дэніел Дэй-Льюіс[31]. Таксама заяўляў, што праходзіў праслухоўванне на гэтую ролю, Форэст Уітакер.
Здымкі
правіцьЗдымкі «Маўчання ягнят» пачаліся 15 лістапада 1989 года і цягнуліся да 1 сакавіка 1990 года[32]. Здымкі ў асноўным праходзілі ў Пітсбургу (штат Пенсільванія) і яго ваколіцах, а некаторыя сцэны здымаліся ў суседняй паўночнай частцы Заходняй Віргініі. У якасці дома Буфала Біла выкарыстоўваўся віктарыянскі дом у Перыёпалісе (Пенсільванія). Экстэр’ерам для Балтымарскай дзяржаўнай лякарні для псіхічнахворых злачынцаў паслужыў вонкавы выгляд Вестэрн-цэнтра побач з Кенансбургам (Пенсільванія). Рэдкім выпадкам супрацоўніцтва стаў факт, што ФБР дазволіла здымаць сцэны ў Акадэміі ФБР у Куантыка ; некаторыя супрацоўнікі ФБР нават здымаліся ў эпізадычных ролях.
Музычнае суправаджэнне
правіцьМузычнае суправаджэнне да «Маўчання ягнят» напісаў Говард Шор. Запіс саўндтрэка адбываўся ў Мюнхене ў жніўні 1990 года, музыку выконваў Мюнхенскі сімфанічны аркестр[33]. «Я стараўся пісаць так, каб гэта ўпісвалася ў тканіну фільма», — тлумачыў Шор свой падыход. «Я спрабаваў зрабіць так, каб музыка проста пасавала. Калі вы глядзіце фільм, вы не заўважаеце музыку. Вы атрымліваеце пачуцці ад усіх элементаў адначасова: ад асвятлення, аператарскай працы, касцюмаў, акцёрскай ігры, музыкі»[34]. Альбом з саўндтрэкам быў выпушчаны лэйблам «MCA Records » 5 лютага 1991 года[35]. Музыка з фільма пазней была выкарыстана ў трэйлерах да яго сіквела — фільма 2001 года «Ганібал»[36].
У дадатак да арыгінальнай музыкі Шора ў фільме шырока выкарыстоўваюцца запісы папулярнай музыкі. Так, у фільме можна пачуць брытанскую пост-панк-музыку. Падчас кульмінацыйнай сцэны, калі Старлінг уваходзіць у дом Буфала Біла гучыць песня «Hip Priest» гурта The Fall[37].
Выхад і прызнанне
правіцьВыхад на экраны
правіцьПрэм’ера «Маўчання ягнят» адбылася 30 студзня 1991 года ў Нью-Ёрку, затым 1 лютага ў Сэнчэры-Сіці . 14 лютага карціна выйшла ў шырокі пракат у ЗША і Канадзе, а 15 лютага была паказана ў межах асноўнай конкурснай праграмы 41-га Берлінскага кінафестывалю . Пачынаючы з сакавіка, карціна выходзіла на экраны многіх іншых краін свету[38].
Ніжэй прыведзены спіс прэм’ер фільма паводле краін у храналагічным парадку[38]:
- 30.01.1991: ЗША (Нью-Ёрк)
- 01.02.1991: ЗША (Сэнчэры-Сіці )
- 14.02.1991: ЗША
- 14.02.1991: Канада
- 15.02.1991: Германія (Берлінскі кінафестываль)
- 05.03.1991: Італія
- 07.03.1991: Італія (Мілан)
- 14.03.1991: Нарвегія
- 22.03.1991: Грэцыя
- 22.03.1991: Швецыя
- 29.03.1991: Фінляндыя
- 04.04.1991: Перу
- 10.04.1991: Францыя
- 11.04.1991: Германія
- 12.04.1991: Аўстрыя
- 12.04.1991: Нідэрланды
- 12.04.1991: Швейцарыя (нямецкамоўны рэгіён)
- 17.04.1991: Швейцарыя (франкамоўны рэгіён)
- 19.04.1991: Данія
- 26.04.1991: Ізраіль
- 09.05.1991: Аўстралія
- 10.05.1991: Ганконг
- 17.05.1991: Бразілія
- 31.05.1991: Вялікабрытанія
- 06.06.1991: Аргенціна
- 07.06.1991: Сербія
- 14.06.1991: Ірландыя
- 14.06.1991: Японія
- 15.06.1991: Рэспубліка Карэя
- 16.06.1991: Філіпіны
- 06.09.1991: Іспанія
- 06.09.1991: Партугалія
- 02.10.1991: Уругвай
- 11.10.1991: Індыя
- 11.10.1991: Турцыя
- 24.10.1991: Чэхаславакія
- 10.01.1992: Польшча
- 27.03.1992: Венгрыя
Касавыя зборы
правіць«Маўчання ягнят» выйшла ў шырокі пракат 14 лютага 1991 года і сабрала амаль 14 мільёнаў долараў у 1497 кінатэатрах за чатырохдзённы ўікэнд Прэзідэнцкага дня , заняўшы першае месца ў пракаце ЗША. Фільм заставаўся на першым месцы і наступныя пяць тыдняў[39].
Брытанская прэм’ера фільма адбылася ў кінатэатры «Адэон Лестэр-сквер » у Лондане, адкрываючы тыдзень прынёс карціне 290 936 фунтаў стэрлінгаў, што, паводле сцвярджэння дыстрыб’ютара «Rank », стала сусветным рэкордам за прэм’ерны тыдзень для аднаго кінатэатра[40]. На наступным тыдні пракат пашырыўся да 281 экрана і сабраў за тыдзень 4 260 472 фунты стэрлінгаў, што стала рэкордам для Вялікабрытаніі[41].
Пры бюджэце ў 19 мільёнаў долараў, фільм сабраў 131 мільён у ЗША і Канадзе, а ў сусветным пракаце ў цэлым зборы дасягнулі 272,7 мільёна долараў[39]. Па выніках 1991 года кінастужка заняла чацвёртае месца па зборах у Паўночнай Амерыцы і пятае месца па зборах у сусветным пракаце[42][43].
Рэйтынгі і спісы
правіцьАгрэгатар крытычных аглядаў «Metacritic» дае фільму ўсярэдненую ацэнку ў 85 балаў са 100 на аснове 20 рэцэнзій прафесійных крытыкаў. Карыстальніцкі рэйтынг на гэтым рэсурсе складае 8.8/10[44]. Паводле іншага папулярнага агрэгатара крытычных аглядаў «Rotten Tomatoes» сярод 145 рэцэнзентаў 138 далі станоўчую ацэнку фільму, што складае 95 %. Глядацкі рэйтынг кінастужкі склаў 95 % на аснове больш чым 250 тысяч галасоў[45]. Абагуленае меркаванне крытыкаў сфармулявана наступным чынам:
Разумны, напружаны трылер рэжысёра Джонатана Дэмі балансуе на мяжы псіхалагічнага даследавання і татальнага жаху і ў значнай ступені выігрывае ад зорнай ігры Энтані Хопкінса і Джодзі Фостэр.[45]. |
Вядомы амерыканскі кінакрытык Роджэр Эберт занёс карціну ў свой спіс «Выдатных фільмаў»[46].
Узнагароды
правіцьНа 41-м Берлінскім кінафестывалі «Маўчанне ягнят» увайшло ў асноўную конкурсную праграму і ўдастоілася «Сярэбранага мядзведзя» за рэжысуру. На 64-й цырымоніі прэміі «Оскар» фільм быў адзначаны ўзнагародамі ў пяці галоўных намінацыях: Найлепшы фільм, Найлепшая рэжысура, Найлепшая мужчынская роля, Найлепшая жаночая роля і Найлепшы адаптаваны сцэнарый . Гэта трэці і апошні на сённяшні дзень фільм, узнагароджаны адразу ва ўсіх галоўных намінацыях, астатнія два — «Гэта здарылася аднойчы ноччу » (1934) і «Палёт над гняздом зязюлі» (1975).
Паводле рэсурса «Internet Movie Database» агулам фільм быў адзначаны 69 узнагародамі і яшчэ 51 намінацыяй[47]. Сярод найбольш значных узнагарод: 5 прэмій «Оскар» (з 7 намінацый), 4 прэміі «Сатурн» (з 8 намінацый), 2 прэміі «BAFTA» (з 9 намінацый), 1 прэмія «Залаты глобус» (з 5 намінацый).
Крыніцы
правіць- ↑ выгрузка даных Freebase — Google.
- ↑ http://www.dfi.dk/faktaomfilm/film/da/7798.aspx?id=7798
- ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 14 красавіка 2017.
- ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 8 чэрвеня 2022.
- ↑ а б http://www.imdb.com/title/tt0102926/ Праверана 14 красавіка 2016.
- ↑ а б в г д http://stopklatka.pl/film/milczenie-owiec Праверана 14 красавіка 2016.
- ↑ https://www.filmaffinity.com/en/film768790.html Праверана 14 красавіка 2016.
- ↑ а б в http://www.imdb.com/title/tt0102926/fullcredits Праверана 14 красавіка 2016.
- ↑ http://www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=6641.html Праверана 14 красавіка 2016.
- ↑ http://www.bbfc.co.uk/releases/silence-lambs-3 Праверана 14 красавіка 2016.
- ↑ http://www.metacritic.com/movie/the-silence-of-the-lambs Праверана 14 красавіка 2016.
- ↑ Box Office Mojo — 1999. Праверана 8 чэрвеня 2022.
- ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 8 чэрвеня 2022.
- ↑ The Silence of the Lambs (1991) — IMDb (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ 2011 National Film Registry More Than a Box of Chocolates (англ.). Сайт Бібліятэкі Кангрэса ЗША (28 снежня 2011). Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Silence of the Lambs added to US film archive (англ.). Сайт «BBC» (28 снежня 2011). Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ а б Jill Bernstein.. 'But Dino, I don't want to make a film about elephants...' (англ.). Сайт газеты «The Guardian» (9 лютага 2001). Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Tiech 2012, p. 63.
- ↑ Medavoy 2013, p. 183.
- ↑ Engel 1995, p. 110.
- ↑ Kapsis 2008, pp. 71–75.
- ↑ Scott 2006, p. 17.
- ↑ The Total Film Interview – Jodie Foster (англ.)(недаступная спасылка). Сайт «Total Film » (1 снежня 2005). Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2014. Праверана 14 сакавіка 2014.
- ↑ Cindy Davis.. Mindhole Blowers: 20 Facts About The Silence of the Lambs That Might Make You Crave a Nice Chianti (англ.). Сайт «Pajiba» (27 лютага 2012). Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2014. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Barbara Walters (1992-03-30). Barbara Walters Special(англ.). American Broadcast Company. Event occurs at 9:18.
- ↑ Nick Levine.. 'Silence of the Lambs' director admits he didn't want to cast Jodie Foster (англ.). Сайт «New Musical Express» (2 красавіка 2015). Архівавана з першакрыніцы 15 студзеня 2018. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Janet Maslin.. How to Film a Gory Story With Restraint (англ.). Сайт газеты «The New York Times» (19 лютага 1991). Архівавана з першакрыніцы 17 студзеня 2015. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Matthew Odam.. AFF panel wrap: Jonathan Demme in conversation with Paul Thomas Anderson (англ.)(недаступная спасылка). Сайт газеты «Austin American-Statesman » (26 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 22 лістапада 2014. Праверана 22 лістапада 2014.
- ↑ Ramin Setoodeh.. Jodie Foster and Anthony Hopkins Reunite for ‘Silence of the Lambs’ 30th Anniversary (англ.). Сайт «Variety» (20 студзеня 2021). Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ а б в Peter White.. Jodie Foster Lifts The Lid On 'The Silence of the Lambs' At BFI – Q&A (англ.). Сайт «Deadline Hollywood» (6 лістапада 2017). Архівавана з першакрыніцы 6 лістапада 2017. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ а б Brent Lang.. Derek Jacobi, Daniel Day-Lewis Almost Played Hannibal Lecter in 'Silence of the Lambs' (англ.). Сайт «TheWrap » (11 верасня 2013). Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2014. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ The Silence of the Lambs (1991) – Miscellaneous Notes (англ.)(недаступная спасылка). Сайт «Turner Classic Movies ». Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2014. Праверана 16 сакавіка 2014.
- ↑ Howard Shore – The Silence Of The Lambs (The Original Motion Picture Score) (англ.). Сайт «Discogs». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Matthias Büdinger, Luc Van de Ven. Howard Shore on The Silence of the Lambs(англ.) // Soundtrack Magazine. — 1991. — Vol. 10. — № 37.
- ↑ The Silence of the Lambs (англ.). Сайт «Filmtracks.com ». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Hannibal (англ.). Сайт «Soundtrack.net». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ 10 Songs that Defined the Fall and Mark E. Smith (англ.). Сайт «Pitchfork ». Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2021. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ а б The Silence of the Lambs — Release Info (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ а б The Silence of the Lambs (1991) (англ.). Сайт «Box Office Mojo». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Jeremy Coopman. (1991-06-10). "'Lambs' Loud in U.K. Bow". Variety. p. 43.
- ↑ Jack Pitman. (1991-06-17). "'Lambs' Record $6.9 Mil". Variety. p. 38.
- ↑ Domestic Box Office For 1991 (англ.). Сайт «Box Office Mojo». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Le Silence des agneaux | The Silence of the Lambs (фр.). Сайт «JP's Box-Office ». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ The Silence of the Lambs (англ.). Сайт «Metacritic». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ а б The Silence of the Lambs (англ.). Сайт «Rotten Tomatoes». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Roger Ebert.. The Silence of the Lambs (англ.). Сайт Роджэра Эберта (18 лютага 2001). Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ The Silence of the Lambs — Awards (англ.). Сайт «Internet Movie Database». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Prizes & Honours 1991 (англ.). Сайт Берлінскага кінафестывалю. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ 17th Annual Los Angeles Film Critics Association Awards (англ.). Сайт Асацыяцыі кінакрытыкаў Лос-Анджэлеса. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Winners & Nominees 1992 (англ.)(недаступная спасылка). Сайт прэміі «Залаты глобус». Архівавана з першакрыніцы 19 студзеня 2018. Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ Film in 1992 (англ.). Сайт прэміі «BAFTA». Праверана 8 ліпеня 2022.
- ↑ The 64th Academy Awards — 1992 (англ.). Сайт прэміі «Оскар». Праверана 8 ліпеня 2022.
Літаратура
правіць- Collins, Jim (1992). Film Theory Goes to the Movies. London, England: Routledge. ISBN 978-0-415-90576-3.
- Douglas, John E.; Olshaker, Mark (1995). Mindhunter: Inside the FBI's Elite Serial Crime Unit. New York City, New York: Scribner. ISBN 978-0-684-80376-0.
- Edwards, Carl N. (2001). Responsibilities and Dispensations: Behavior, Science, & American Justice. Dover, Massachusetts: Four Oaks Press. ISBN 978-0-9705128-8-8.
- Engel, Joel (1995). Screenwriters on Screen-Writing: The Best in the Business Discuss Their Craft. New York City, New York: Hyperion Books.
- Forshaw, Barry (2014). The Silence of the Lambs. New York City, New York: Columbia University Press. ISBN 978-1-906-73398-8.
- Kapsis, Robert E. (2008). Jonathan Demme: Interviews. Conversations With Filmmakers. Jackson, Mississippi: University Press of Mississippi. ISBN 978-1-60473-118-7.
- Kessler, Ronald (1993). The FBI. New York City, New York: Pocket Books. ISBN 978-0-671-78657-1.
- Konow, David (2012). Reel Terror: The Scary, Bloody, Gory, Hundred-Year History of Classic Horror Films. London, England: St. Martin's Press. ISBN 978-0-312-66883-9.
- Medavoy, Mike (2013). You're Only as Good as Your Next One: 100 Great Films, 100 Good Films, and 100 for Which I Should Be Shot. New York City, New York: Atria Books.
- Scott, Kevin Conroy (April 28, 2006). Screenwriters' Masterclass: Screenwriters Discuss their Greatest Films. New York City, New York: HarperCollins. ISBN 978-0-571-26158-1.
- Tasker, Yvonne (2019). The Silence of the Lambs. BFI Film Classics. London: Bloomsbury. ISBN 978-1-839-02058-2.
- Tiech, John (2012). Pittsburgh Film History: On Set in the Steel City. Stroud, Gloucestershire: The History Press. ISBN 978-1-60949-709-5.
Спасылкі
правіць- Маўчанне ягнят на сайце «Internet Movie Database» (англ.)