Мнемасіна
Мнемасіна, Мнемазіна (грэч.: Μνημμοσύνη) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі [1] багіня, якая ўвасабляла памяць. Тытаніда, дачка Урана і Геі (альбо Зеўса і Клімены[2]), сястра Кронаса і Акіяна.
| Мнемасіна | |
|---|---|
_Rossetti.jpg) Мнемасіна (1881), Дантэ Габрыель Расеці | |
| Міфалогія | старажытнагрэчаская міфалогія |
| Сфера ўплыву | Памяць |
| Пол | жанчына |
| Бацька | Уран або Зеўс |
| Маці | Гея або Клімена[d] |
| Дзеці | Кліо, Каліёпа, Мельпамена, Уранія, Эўтэрпа, Тэрпсіхора, Эрато, Палігімнія, Талія, Aoide[d], Melete[d], Mneme[d], Thelxinoë[d] і Arche[d] |
 Мнемасіна на Вікісховішчы | |
Маці ўсіх муз, якіх яна нарадзіла ад Зеўса[3] (Эўтэрпа, Кліа, Талія, Мельпамена, Тэрпсіхора, Эрато, Палігімнія, Уранія, Каліёпа) у Піерыі[4]. Зеўс спакусіў яе ў вобразе пастуха[5]. Дзевяць начэй да яе ложа прыходзіў Зеўс, і яна нарадзіла дзевяць муз[6]. Яе называюць «царыца вышынь Элеўфера» (Гесіёд).
Згодна з паведамленнем Паўсанія, у Лейбадэі (Беотыя), паблізу пячоры Трафонія, знаходзіліся дзве крыніцы: Леты (забыцця) и Мнемасіны (памяці).
Згодна з Гесіёдам (Тэагонія, 32 38), яна ведае «ўсё, што было, усё, што ёсць, і ўсё, што будзе». Калі паэтам авалодваюць музы, ён п’е з крыніцы ведаў Мнемасіны; гэта значыць, перш за ўсё, што ён датыкаецца да спазнання «вытокаў», «пачаткаў».
У тлумачэнні яна вынайшла спосаб разважаць і вызначыла для ўсяго існага парадак назваў.[7]. Ёй прысвечаны LXXVII арфічны гімн.
Зноскі
- ↑ Міфы народаў свету. М., 1991-92. У 2 т. Т.2. С.161
- ↑ Гігін. Міфы. Уводзіны 31
- ↑ Гесіёд. Тэагонія 915—917; Гімны Гамера III 429; Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка I 1, 3; 3, 1
- ↑ Антонін Ліберал. Метамарфозы 9, 1
- ↑ Авідзій. Метамарфозы VI 114
- ↑ Гесіёд. Тэагонія 53-62; Нон Панапалітанскі. Дзеянні Дыяніса XXXI 169
- ↑ Дыядор Сіцылійскі. Гістарычная бібліятэка V 67, 3
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мнемасіна
