Мікалай Іванавіч Валынец

беларускі мастак-жывапісец

Мікалай Іванавіч Валынец (3 красавіка 1921(1921-04-03), Цалевічы, Слуцкі павет3 сакавіка 2003(2003-03-03)) — беларускі мастак.

Мікалай Іванавіч Валынец
Фатаграфія
Дата нараджэння 3 красавіка 1921(1921-04-03)
Месца нараджэння
Дата смерці 3 сакавіка 2003(2003-03-03) (81 год)
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак
Жанр пейзаж, партрэтны жывапіс[d] і нацюрморт
Вучоба
Член у
Узнагароды
Ордэн Айчыннай вайны II ступені медаль «За баявыя заслугі» медаль «За абарону Сталінграда» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «За перамогу над Японіяй» медаль «За ўзяцце Кёнігсберга»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся ў вёсцы Цалевічы Слуцкага раёна.

У 1940 г. скончыў Віцебскае мастацкае вучылішча.

Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне, змагаўся ў баях за Сталінград і Кёнігсберг. У жніўні 1945 г. прымаў удзел у савецка-японскай вайне.

Пасля заканчэння вайны кіраваў студыяй выяўленчага мастацтва ў Хабараўску (Расійская СФСР). У 1950 г. вярнуўся ў БССР. Працаваў у Слоніме мастаком музея, распісваў сцены ў храмах Жыровіцкага Свята-Успенскага манастыра. У 1951 г. пераехаў у Мінск, а ў 1954 г. пасяліўся ў вёсцы Банцараўшчына Мінскага раёна. З 1958 г. працаваў на Беларускім мастацка-афарміцельскім камбінаце.

У 1980 г. стаў членам Беларускага саюза мастакоў.

Пісаў пейзажы, партрэты. Галерэя партрэтаў загінуўшых герояў Савецкага Саюза, знакамітых партызан, складаюць велізарную частку яго творчасці. Стварыў у Мінску Музей баявой славы воінскіх часцей, а таксама музей Героя Савецкага Саюза генерал-палкоўніка Канстанціна Леселідзэ на Чарнаморскім узбярэжжы ў Грузіі.

Работы знаходзяцца ў Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў Рэспублікі Беларусь, у фондах Беларускага саюза мастакоў, у прыватных калекцыях.

Літаратура

правіць
  • Лісоўская I. Ён ствараў атмасферу цеплыні // Культура. — 2004. — 21-27 лют. (No 8) — С. 7.
  • Фатыхова Г. «Природу я душою обнимаю…» // Неман. — 2001. — No 1. — С. 255—256.

Спасылкі

правіць