Мікалай Іванавіч Валынец
Мікалай Іванавіч Валынец (3 красавіка 1921, Цалевічы, Слуцкі павет — 3 сакавіка 2003) — беларускі мастак.
Мікалай Іванавіч Валынец | |
---|---|
![]() | |
Дата нараджэння | 3 красавіка 1921 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 3 сакавіка 2003 (81 год) |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | мастак |
Жанр | пейзаж, партрэтны жывапіс[d] і нацюрморт |
Вучоба | |
Член у | |
Узнагароды | |
![]() |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся ў вёсцы Цалевічы Слуцкага раёна.
У 1940 г. скончыў Віцебскае мастацкае вучылішча.
Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне, змагаўся ў баях за Сталінград і Кёнігсберг. У жніўні 1945 г. прымаў удзел у савецка-японскай вайне.
Пасля заканчэння вайны кіраваў студыяй выяўленчага мастацтва ў Хабараўску (Расійская СФСР). У 1950 г. вярнуўся ў БССР. Працаваў у Слоніме мастаком музея, распісваў сцены ў храмах Жыровіцкага Свята-Успенскага манастыра. У 1951 г. пераехаў у Мінск, а ў 1954 г. пасяліўся ў вёсцы Банцараўшчына Мінскага раёна. З 1958 г. працаваў на Беларускім мастацка-афарміцельскім камбінаце.
У 1980 г. стаў членам Беларускага саюза мастакоў.
Пісаў пейзажы, партрэты. Галерэя партрэтаў загінуўшых герояў Савецкага Саюза, знакамітых партызан, складаюць велізарную частку яго творчасці. Стварыў у Мінску Музей баявой славы воінскіх часцей, а таксама музей Героя Савецкага Саюза генерал-палкоўніка Канстанціна Леселідзэ на Чарнаморскім узбярэжжы ў Грузіі.
Работы знаходзяцца ў Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў Рэспублікі Беларусь, у фондах Беларускага саюза мастакоў, у прыватных калекцыях.
Літаратура
правіць- Лісоўская I. Ён ствараў атмасферу цеплыні // Культура. — 2004. — 21-27 лют. (No 8) — С. 7.
- Фатыхова Г. «Природу я душою обнимаю…» // Неман. — 2001. — No 1. — С. 255—256.