Мікалай Іванавіч Лазавік

беларускі палітык

Мікалай Іванавіч Лазавік (18 студзеня 1951, Невіняны, Вілейскі раён, Мінская вобласць — 5 лістапада 2016[1]) — сакратар Цэнтральнай камісіі Рэспублікі Беларусь па выбарах і правядзенні рэспубліканскіх рэферэндумаў (2000—2016).

Мікалай Іванавіч Лазавік
дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі[d]
9 студзеня 1996 — 9 студзеня 2001
Нараджэнне 18 студзеня 1951(1951-01-18)
Смерць 5 лістапада 2016(2016-11-05) (65 гадоў)
Месца пахавання
Адукацыя
Навуковая ступень кандыдат эканамічных навук
Дзейнасць палітык

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў 1951 годзе ў вёсцы Невіняны Вілейскага раёна Мінскай вобласці. У 1972 годзе скончыў Беларускі інстытут механізацыі сельскай гаспадаркі. У 1993 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт. У 2000 годзе скончыў Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце. У 2003 годзе — аспірантуру пры Акадэміі кіравання. Кандыдат эканамічных навук.

Дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі 13-га склікання, уваходзіў у камісію па дзяржаўным будаўніцтве і мясцовым самакіраванні.

Пасаду сакратара Цэнтрвыбаркама займаў з 2000 года. Па стане здароўя быў вызвалены ад гэтай пасады 17 кастрычніка 2016 года.

Памёр 5 лістапада 2016. Пахаваны на Паўночных могілках Мінска[2].

Санкцыі правіць

З 2006 года, пасля прэзідэнцкіх выбараў 2006 года, якія Еўрапейскім Саюзам былі прызнаны недэмакратычнымі, быў у Чорным спісе Еўрасаюза[3]. Санкцыі неаднаразова падаўжаліся да 2016 года.

Таксама Лазавік знаходзіўся ў санкцыйным спісе спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША[4].

Зноскі

  1. http://naviny.by/article/20161105/1478356104-ushel-iz-zhizni-nikolay-lozovik-byvshiy-sekretar-cik
  2. Мікалая Лазавіка пахавалі на Паўночных могілках Мінска | Навіны Беларусі | euroradio.fm . euroradio.fm (8 лістапада 2016). Праверана 6 лютага 2024.
  3. Наталья Костюкевич, Ольга Корелина. Невъездные в ЕС чиновники рассказали, куда поедут в случае приостановки санкций (руск.)(недаступная спасылка). TUT.BY (13 кастрычніка 2015). Архівавана з першакрыніцы 21 мая 2018. Праверана 20 мая 2018.
  4. Banned Belarusians: Sanctions Don't Hurt (англ.). Радыё Свабодная Еўропа/Радыё Свабода (2 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 25 ліпеня 2021. Праверана 25 ліпеня 2021.