Мікалай Данілавіч Грышчанка
Мікалай Данілавіч Грышчанка (1920 — 25 верасня 1943) — старшы сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
| Мікалай Данілавіч Грышчанка | ||||
|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 12 снежня 1920 | |||
| Месца нараджэння | ||||
| Дата смерці | 25 верасня 1943 (22 гады) | |||
| Месца смерці | ||||
| Месца пахавання | ||||
| Прыналежнасць |
 СССР |
|||
| Род войскаў | артылерыя | |||
| Гады службы | 1942—1943 | |||
| Званне |
 |
|||
| Бітвы/войны | ||||
| Узнагароды і званні |
|
|||
Біяграфія правіць
Мікалай Грышчанка нарадзіўся ў 1920 годзе на Сахаліне ў вёсцы Андрэе-Іванаўскае[1] (па іншых дадзеных, у вёсцы Анор, цяпер — Смірныхоўская гарадская акруга) ў шматдзетнай сялянскай сям’і. Скончыў сем класаў няпоўнай сярэдняй школы, працаваў у саўгасе. У 1942 годзе Грышчанка быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З мая таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Прымаў удзел у баях на Бранскім і Цэнтральным франтах. Да верасня 1943 года старшы сяржант Мікалай Грышчанка камандаваў мінамётным разлікам 360-га стралковага палка 74-й стралковай дывізіі 13-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[2].
25 верасня 1943 года ў ходзе баёў на плацдарме на заходнім беразе Дняпра ў раёне вёскі Зарэчча Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР, калі адной з рот палка пачало пагражаць акружэнне, а ў мінамётаў скончыліся боепрыпасы, Грышчанка загадаў адбіваць контратакі перавышаючага па колькасці ворага аўтаматным агнём і гранатамі. У баі атрымаў цяжкае раненне, але поля бою не пакінуў, працягваючы змагацца. Дзякуючы дзеянням разліку Грышчанка стралковае падраздзяленне змагло аднавіць становішча і ўтрымаць плацдарм. У тым баі Грышчанка загінуў. Пахаваны ў вёсцы Зарэчча[2].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 16 кастрычніка 1943 года за «мужнасць і гераізм, праяўленыя пры фарсіраванні Дняпра і ўтрыманні плацдарма на яго правым беразе» старшы сяржант Мікалай Грышчанка пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнамі Леніна і Чырвонай Зоркі, медалямі[2].
Устаноўлены бюсты ў вёсцы Белае і пасёлку Тымоўскае.
Зноскі
- ↑ Евгений Аверин. 23 года длиною от Тыми до Днепра Архівавана 16 кастрычніка 2011. // РИА Сахалин-Курилы
- ↑ а б в Мікалай Данілавіч Грышчанка на сайце «Героі краіны»
Літаратура правіць
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Вишневский Н. В. Сахалин и Курильские острова во время второй мировой войны. Южно-Сахалиннск, 2000.
- Юные герои Витебщины. Минск, 1980.