Мікалай Завіша
Мікалай Завіша (каля 1585 — 1639) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Рэферэндар свецкі вялікі літоўскі (1625—1626), кашталян віцебскі (з 1626).
| Мікалай Завіша | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||
 Герб «Лебедзь» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Сымон Самуэль Сангушка | ||||||
| Пераемнік | Яўстах Курч | ||||||
| Нараджэнне | 1585 | ||||||
| Смерць | 1647 | ||||||
| Род | Завішы | ||||||
| Бацька | Ян Завіша | ||||||
| Маці | Анастасія Трызна | ||||||
| Жонка | Альжбета Радзівіл | ||||||
 Мікалай Завіша на Вікісховішчы | |||||||
БіяграфіяПравіць
З шляхецкага роду Завішаў герба «Лебедзь», сын Яна і Анастасіі з Трызнаў.
5 сакавіка 1621 як прадстаўнік караля ў Віцебску загадаў чальцам мескага магістрату і некаторым мяшчанам з'явіцца 7 сакавіка ў ратушу на суд у сувязі з бунтам 3 сакавіка і іншымі выпадкамі непадпарадкавання ўладыку Язафату Кунцэвічу і духавенству. Аднак спроба прыцягнуць віцебскіх мяшчан да суду скончылася новым мяцяжом[1].
Сям'яПравіць
Другая жонка — Альжбета Радзівіл (1592—1627), дачка Станіслава Радзівіла. Пакінуў толькі дачок[2], з якіх Людвіка была адной з першых менскіх бернардынак[3].
Зноскі
- ↑ Алена Вернікоўская. Супраціў праваслаўнага насельніцтва Полацкай епархіі ўвядзенню уніі // Беларускі гістарычны агляд. Т. 8. Сш. 1—2. 2001.
- ↑ Вячаслаў Насевіч. Завішы //Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. С. 394.
- ↑ Уладзімір Дзянісаў. Касцёлы г. Мінска ў XVI – пачатку XX стст. (паводле дакументаў НГАБ)
ЛітаратураПравіць
- Насевіч В. Завішы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 639. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — 527 с.: іл. ISBN 985-11-0041-2.