Мікалай Міхайлавіч Нікольскі

Мікала́й Міха́йлавіч Ніко́льскі (13 лістапада 1877, г. Масква — 19 лістапада 1959) — беларускі гісторык, усходазнавец. Акадэмік АН БССР (1931), член-карэспандэнт АН СССР (1946). Доктар гістарычных навук (1934). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1938).

Мікалай Міхайлавіч Нікольскі
руск.: Николай Михайлович Никольский
Мікола Тарасікаў «Партрэт акадэміка М. М. Нікольскага»
Дата нараджэння	13 (25) лістапада 1877
Месца нараджэння	Масква, Расійская імперыя
Дата смерці	19 лістапада 1959(1959-11-19) (82 гады)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	антраполаг, гісторык, літаратуразнавец, этнограф, асірыёлаг
Навуковая сфера	гісторыя
Месца працы	БДУ, Інстытут гісторыі АН БССР
Навуковая ступень	Доктар гістарычных навук (1934)
Навуковае званне	Акадэмік АН БССР (1931), член-карэспандэнт АН СССР (1946)
Альма-матар	гісторыка-філалагічны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта[d]
Член у	Акадэмія навук СССР[d]
Узнагароды і прэміі	Заслужаны дзеяч навукі БССР (1938)
Творы у Вікікрыніцах
Мікалай Міхайлавіч Нікольскі на Вікісховішчы

Біяграфія

У 1900 годзе скончыў Маскоўскі ўніверсітэт. Працаваў у Смаленскім універсітэце, а з 1922 года ў Беларускім дзяржаўным універсітэце. Узначальваў сектар этнаграфіі і фальклору Інстытуту гісторыі АН БССР, а ў 1937—1953 дырэктар гэтага інстытута. Свае працы прысвяціў пытанням гісторыі рэлігіі і царквы, Старажытнага ўсходу, этнаграфіі і фальклору Беларусі. Даследаваў мінскія старажытнасці.

Першыя прафесары БДУ, 1922 год (злева направа):
Ніжні рад: С. З. Кацэнбоген, А. М. Вазнясенскі, М. М. Нікольскі, У. І. Пічэта, У. М. Ігнатоўскі, Я. Ю. Лёсік, А. А. Міхайлоўскі;
Сярэдні рад: І. М. Салаўёў, С. Я. Вальфсон, Я. І. Барычэўскі, А. А. Савіч, Д. А. Жарынаў, Я. К. Успенскі, І. Я. Герцык;
Верхні рад: У. М. Перцаў, М. М. Шчакаціхін, В. В. Якунін, М. М. Піятуховіч.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.