Мікалай Яўсеевіч Саўчанка

Мікалай Яўсеевіч Саўчанка (7 лістапада 1922, вёска Красны Дварэц, Чачэрскі раён, Гомельская вобласць — 12 чэрвеня 2001) — беларускі уролаг, доктар медыцынскіх навук, лаўрэат Дзяржаўных прэмій СССР і БССР, акадэмік НАНБ, прафесар.

Мікалай Яўсеевіч Саўчанка
Дата нараджэння	7 лістапада 1922(1922-11-07)
Месца нараджэння	Красны Дварэц, Аторскі сельсавет[d], Чачэрскі раён, Беларусь
Дата смерці	12 чэрвеня 2001(2001-06-12) (78 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Грамадзянства	Беларусь  СССР
Род дзейнасці	хірург
Месца працы	Беларускі дзяржаўны інстытут удасканалення ўрачоў Беларускі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Альма-матар	Беларускі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт Ваенна-медыцынская акадэмія імя С. М. Кірава[d]
Узнагароды і прэміі	Дзяржаўная прэмія БССР

Біяграфія

Нарадзіўся 7 лістапада 1922 года ў сям'і селяніна. Скончыў сярэднюю школу (1938), лячэбны факультэт Мінскага медыцынскага інстытута (1948). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Працаваў галоўным урачом Гарадзенскага скурна-венерычнага дыспансера, 1948—1950. Служыў у Савецкай Арміі, 1950—1951. Вучыўся ў ад'юнктуры кафедры уралогіі Ленінградскай ваенна-медыцынскай акадэміі, 1951—1954, дзе абараніў кандыдацкую дысертацыю (1954). Працаваў старшым ардынатарам, памочнікам начальніка уралагічнай клінікі акадэміі, 1954—1958; дацэнтам кафедры уралогіі БелДІУУ, 1958—1965 г., рэктарам БелДІУУ, 1960—1966. У 1965 годзе абараніў доктарскую дысертацыю і ў 1966 годзе зацверджаны ў званні прафесара. Міністр аховы здароўя БССР (1966—1986), загадчык кафедры уралогіі МДМІ (1987—1991).

За 20 гадоў працы на пасадзе міністра аховы здароўя рэспубліка выйшла на перадавыя пазіцыі ў СССР па развіцці матэрыяльна-тэхнічнай базы, падрыхтоўцы і укамплектаванню медыцынскімі кадрамі, паказчыках здароўя насельніцтва і дзейнасці лячэбна-прафілактычных устаноў. Належнае развіццё атрымала медыцынская навука — адкрыты шэраг новых навукова-даследчых інстытутаў.

Член-карэспандэнт АНБ (1969), акадэмік НАН БССР (1972). З 1991 г. працаваў прафесарам 2-й кафедры хірургічных хвароб МДМІ. Асноўныя напрамкі навуковых даследаванняў: прыроджаныя заганы развіцця ніжніх мачавых шляхоў, палавых органаў (патагенез, класіфікацыя эпідэ-і гіпаспадый, уніфікацыя схем лячэння, рэканструктыўныя органзахавальныя аперацыі), прыроджаныя анамаліі нырак, лячэнне нейрагенных разладаў мачавыпускання, лячэнне хранічнай нырачнай недастатковасці, перасадка нырак(руск.) бел. (зрабіў першую ў Беларусі перасадку ныркі), праблемы лячэння анкалагічных захворванняў і інш.

Аўтар каля 400 навуковых прац, у тым ліку 9 манаграфій, шэрагу даведнікаў і вучэбных дапаможнікаў, шматлікіх вынаходстваў і рацыяналізатарскіх прапаноў. Падрыхтаваў 6 дактароў і 19 кандыдатаў медыцынскіх навук.

Выбіраўся дэпутатам 7—10 скліканняў Вярхоўнага Савета БССР.

Узнагароджаны 7 ордэнамі (4 баявыя), медалямі, ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР.

Памёр 12 чэрвеня 2001 года. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.

У гонар Саўчанкі названа 4-я гарадская клінічная бальніца г. Мінска.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — 512 с.: іл. ISBN 985-11-0238-5 (т. 14), ISBN 985-11-0035-8., С.199

Спасылкі

• Академик САВЧЕНКО Николай Евсеевич(руск.)  // Национальная академия наук Беларуси
• История кафедры(руск.)  // Белорусский государственный медицинский университет