Мікалай Яўсеевіч Саўчанка

уролаг

Мікалай Яўсеевіч Саўчанка (7 лістапада 1922, вёска Красны Дварэц, Чачэрскі раён, Гомельская вобласць — 12 чэрвеня 2001) — беларускі уролаг, доктар медыцынскіх навук (1965), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1982) і БССР (1988), акадэмік НАНБ (1972), прафесар (1966).

Мікалай Яўсеевіч Саўчанка
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 7-га склікання
1967 — 1971
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 8-га склікання
1971 — 1975
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 9-га склікання
1975 — 1980
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 10-га склікання
1980 — 1985
3-і міністр аховы здароўя БССР
1966 — 1987
Папярэднік Іван Анісімавіч Інсараў
Пераемнік Уладзімір Сяргеевіч Улашчык
Нараджэнне 7 лістапада 1922(1922-11-07)
Смерць 12 чэрвеня 2001(2001-06-12) (78 гадоў)
Месца пахавання
Адукацыя
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук[1] (1965) і акадэмік Акадэміі навук Беларускай ССР (1972)
Навуковае званне
Дзейнасць уралогія
Месца працы
Бітвы
Узнагароды
ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Айчыннай вайны II ступені ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Чырвонай Зоркі
Дзяржаўная прэмія СССР Дзяржаўная прэмія БССР

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся 7 лістапада 1922 года ў сям’і селяніна. Скончыў сярэднюю школу (1938), лячэбны факультэт Мінскага медыцынскага інстытута (1948). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Працаваў галоўным урачом Гарадзенскага скурна-венерычнага дыспансера, 1948—1950. Служыў у Савецкай Арміі, 1950—1951. Вучыўся ў ад’юнктуры кафедры уралогіі Ленінградскай ваенна-медыцынскай акадэміі, 1951—1954, дзе абараніў кандыдацкую дысертацыю (1954). Працаваў старшым ардынатарам, памочнікам начальніка уралагічнай клінікі акадэміі, 1954—1958; дацэнтам кафедры уралогіі БелДІУУ, 1958—1965 г., рэктарам БелДІУУ, 1960—1966. У 1965 годзе абараніў доктарскую дысертацыю і ў 1966 годзе зацверджаны ў званні прафесара. Міністр аховы здароўя БССР (1966—1986), загадчык кафедры уралогіі МДМІ (1987—1991).

За 20 гадоў працы на пасадзе міністра аховы здароўя рэспубліка выйшла на перадавыя пазіцыі ў СССР па развіцці матэрыяльна-тэхнічнай базы, падрыхтоўцы і укамплектаванню медыцынскімі кадрамі, паказчыках здароўя насельніцтва і дзейнасці лячэбна-прафілактычных устаноў. Належнае развіццё атрымала медыцынская навука — адкрыты шэраг новых навукова-даследчых інстытутаў.

Член-карэспандэнт АНБ (1969), акадэмік АН БССР (1972). З 1991 года працаваў прафесарам 2-й кафедры хірургічных хвароб МДМІ.

Памёр 12 чэрвеня 2001 года. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.

Навуковая дзейнасць

правіць

Асноўныя напрамкі навуковых даследаванняў: прыроджаныя заганы развіцця ніжніх мачавых шляхоў, палавых органаў (патагенез, класіфікацыя эпідэ-і гіпаспадый, уніфікацыя схем лячэння, рэканструктыўныя органзахавальныя аперацыі), прыроджаныя анамаліі нырак, лячэнне нейрагенных разладаў мачавыпускання, лячэнне хранічнай нырачнай недастатковасці, перасадка нырак  (руск.) (зрабіў першую ў Беларусі перасадку ныркі), праблемы лячэння анкалагічных захворванняў і інш.

Аўтар каля 400 навуковых прац, у тым ліку 9 манаграфій, шэрагу даведнікаў і вучэбных дапаможнікаў, шматлікіх вынаходстваў і рацыяналізатарскіх прапаноў. Падрыхтаваў 6 дактароў і 19 кандыдатаў медыцынскіх навук.

Грамадская дзейнасць

правіць

Выбіраўся дэпутатам 7—10 скліканняў Вярхоўнага Савета БССР.

Узнагароды і памяць

правіць

Узнагароджаны 7 ордэнамі (4 баявыя), медалямі, ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР.

У гонар Саўчанкі названа 4-я гарадская клінічная бальніца Мінска.

Зноскі

Літаратура

правіць
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 199. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
  • Саўчанка Мікалай Яўсеевіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 647. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
  • Национальная академия наук Беларуси : персональный состав. — Минск, 2016
  • Организаторы здравоохранения Республики Беларусь. — Минск, 2002
  • Белорусская ССР : краткая энциклопедия. В 5 т. Т. 5. — Минск, 1982

Спасылкі

правіць