Мікеланджэла Антаніоні
Мікела́нджэла Антаніо́ні (італ.: Michelangelo Antonioni; 29 верасня 1912, Ферара — 30 ліпеня 2007, Рым) — італьянскі кінарэжысёр і сцэнарыст, класік еўрапейскага артхауса, яго называлі «паэтам адчужэння і некамунікабельнасці».
| Мікеланджэла Антаніоні | |
|---|---|
| Michelangelo Antonioni | |
 | |
| Дата нараджэння | 29 верасня 1912[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 30 ліпеня 2007[7][1][…] (94 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства |
 Італія |
| Жонка | Enrica Antonioni[d] |
| Адукацыя | |
| Прафесія | рэжысёр |
| Кар’ера | 1950—2007 |
| Кірунак | паэзія |
| Узнагароды | «Залатая пальмавая галіна», «Залаты леў», «Залаты мядзведзь» |
| IMDb | ID 0000774 |
| michelangeloantonioni.it | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфічныя звесткіПравіць
Скончыў Вышэйшую школу эканомікі і камерцыі ў Балонні.
ТворчасцьПравіць
Асноўныя тэма творчасці — даследаванне ўнутранага свету чалавека, які адчувае сваю ізаляванасць, пакінутасць, адзіноту і боязь жыцця. У паспяваенную эпоху паказаў раз’яднанасць людзей, іх трагічную «некамунікабельнасць». Героі яго стужак пакутліва перажываюць сваю ўнутраную самоту: «Хроніка аднаго кахання» (1950), «Пераможаныя» (1952), «Дама без камелій» (1953), «Сяброўкі» (1955). Своеасаблівы цыкл складаюць фільмы 1960-х гадоў, у якіх паказаны разрыў кантакту герояў з рэальнасцю, унутраны крызіс: «Крык», «Ноч», «Зацьменне», «Чырвоная пустыня». Майстэрскае выкарыстанне натуральных шумаў, паўз, сімвалічных дэталяў робіць фільмы М. Антаніоні гукапластычным відовішчам. У іншых краінах зняў фільмы: «Фотапавелічэнне» (Англія, 1967), «Забрыеш Пойнт» (ЗША, 1970), «Прафесія: рэпарцёр» (Алжыр, 1975).
Зноскі
- ↑ а б Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #11864971X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
- ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Michelangelo Antonioni
- ↑ Антониони Микеланджело // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2007/07/31/wdirector131.xml
- ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1559062/Michelangelo-Antonioni.html
- ↑ http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/6923785.stm
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #11864971X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
- ↑ http://www.astro.com/astro-databank/Antonioni,_Michaelangelo
- ↑ http://www.salon.com/ent/movies/review/2007/08/02/btm/
ЛітаратураПравіць
- Нячай В. Ф. Антаніёні // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).