Мікола Ільяшэвіч
Мікола Ільяшэвіч (Ілляшэвіч) (1903, Пружаны — 2 верасня 1934, Вільня) — беларускі грамадскі дзеяч, гісторык, настаўнік.
Мікола Ільяшэвіч | |
---|---|
Дата нараджэння | 1903 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 2 верасня 1934 |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Род дзейнасці | грамадскі дзеяч, настаўнік, навуковец |
Навуковая сфера | геаграфія і гісторыя |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар філасофіі (1928) |
Альма-матар | |
Член у | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіцьУ час Першай сусветнай вайны, з 1915 года разам з сям’ёю быў у бежанстве ў глыб Расіі. Па вяртанні з бежанства сям’я асела ў Вільні. Вучыўся ў Віленскай беларускай гімназіі (скончыў у 1923), дзе пазнаёміўся з В. Жук-Грышкевічам.
Скончыў Пражскі ўніверсітэт у 1928 годзе. Выдаў на чэшскай мове дысертацыю «Беларусь (Белая Русь), як сваеасаблівая цэльнасць з антрапагеаграфічнага пункту гледжання. (З увагай да гісторыі і этнаграфіі)». Падчас вучобы быў старшынём Беларускага культурнага таварыства імя Францішка Скарыны. Арганізаваў выставу беларускіх выданняў у Славянскай бібліятэцы ў Празе[1].
Пасля вяртання ў Вільню выкладаў прапедэўтыку філасофіі ў Віленскай беларускай гімназіі, таксама выкладаў у Праваслаўнай духоўнай семінарыі. Рэдагаваў часопіс «Саха». Памёр ад сухотаў.
Заўчасна памёр ад сухотаў 2 верасня 1934 года ў Вільні. Пахаваны на гарадскіх могілках[2].
Навуковая дзейнасць
правіцьАўтар даследавання «Расійская палітыка на землях былога Беларуска-Літоўскага гаспадарства за панаваннем Кацярыны II і Паўла I», падручніка «Кароткі нарыс псіхалогіі», артыкула «Паходжанне, старадаўнія весткі і антрапалагічныя адзнакі беларусаў» (выданы ў «Студэнцкай думцы»).
У значнай ступені, пад уплывам М. Ільяшэвіча і яго малодшага брата, паэта Хведара Ільяшэвіча, развіваўся беларускі рух у Пружанах, куды браты амаль штолета наведваліся і забяспечвалі літаратурай тамашніх беларускіх актывістаў, у т.л. сям’ю Жукоўскіх, Міколу Дудзейку і інш.
Творы
правіць- Расейская палітыка на землях былога Беларуска-Літоўскага гаспадарства — Вільня: Друкарня Я. Левіна, 1933.
Зноскі
- ↑ Славянскай бібліятэцы…
- ↑ Źmicier. Mikola Iĺjaševič(нявызн.). Pružana (10 лістапада 2016). Праверана 8 лютага 2024.
Літаратура
правіць- Ільяшэ́віч Мікалай // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 204. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
- Здановіч І. Рупліўцы беларускага нацыянальнага адраджэння з Пружаншчыны: Грамадска-літаратурны даведнік. — Пружаны: 2003. — 144 с.;
- Пракаповіч Н. Мікола Ільяшэвіч — невядомы гісторык з Пружан // Газета для вас № 02 (680). 2009, 9-16 студз.
- Славянскай бібліятэцы ў Празе — 80 гадоў // Беларуская служба Радыё "Свабода". 2007, 2 крас.