Мікола Маляўка
Мікола Маляўка (Мікалай Аляксандравіч Маляўка; нар. 13 снежня 1941, вёска Мікалаеўшчына, Стаўбцоўскі раён, Мінская вобласць) — беларускі паэт, перакладчык.
| Мікола Маляўка | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 13 снежня 1941 (81 год) |
| Месца нараджэння | |
| Альма-матар |
|
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | перакладчык, паэт |
| Прэміі | |
| Узнагароды | |
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Пасля заканчэння Мікалаеўшчынскай сярэдняй школы (1958) два гады працаваў на лесанарыхтоўках у Карэліі. У 1965 г. скончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Настаўнічаў у Воранаўскім і Крупскім раёнах, служыў у Савецкай Арміі, працаваў у рэдакцыі нясвіжскай раённай газеты «Чырвоны сцяг», старшым рэдактарам на Беларускім радыё. З 1969 г. — старшы рэдактар рэспубліканскага метадычнага кабінета Міністэрства культуры БССР, з 1976 г. — старшы рэдактар галоўнай рэдакцыі літаратурна-драматычных праграм Беларускага тэлебачання. З 1980 г. — супрацоўнік часопіса «Вясёлка».
Творчасць правіць
Друкавацца пачаў у 1957 г. (газета «Чырвоная змена»). Выйшлі зборнікі паэзіі «Едуць маразы» (1966), «Жалеза» (1970), «Лотаць» (1973), «Круг» (1977), «Эстакада» (вершы і паэма, 1982), «Дар» (вершы і паэма, 1985), «Аднавякоўцы» (вершы, балады, байкі, 1988). Для дзяцей выдаў кніжкі вершаў і казак «Дзед і ўнучка» (1983), «Салодкі лядзяш» (1986), «Як дом будавалі» (1987), «Дзе жывуць казкі» (1994), «Запрашаем на калядкі» (1998), «Папялушка» (2000), «Пачынайце дзень з усмешкі» (2013), «З вудай на вясёлцы» (2013), кнігу прозы «Коласаў абярэг: дзецям пра Якуба Коласа» (2011)[1].
Перакладаў на беларускую мову творы М. Стэльмаха[2].
Прэміі і ўзнагароды правіць
- Літаратурная прэмія імя Аркадзя Куляшова (1992)
- прэмія Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі (1997)
- спецыяльная прэмія прэзідэнта Рэспублікі Беларусь у намінацыі «Мастацкая літаратура» (2002)
- Залаты купідон (2011)[3]
Заўвагі правіць
- ↑ Бязлепкіна, Аксана. Беззаганны Колас. Літаратура. ARCHE Пачатак (6 лютага 2012). Праверана 8 студзеня 2017.
- ↑ Ключановіч І. М. Стэ́льмах Міхаіл Апанасавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 230. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- ↑ Ф. Фядотаў.. Лаўрэат «Залатога Купідона» — Мікола Маляўка. «Прамень» (7 верасня 2012). Праверана 8 студзеня 2017.
Літаратура правіць
- Мікола Маляўка // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.