Мікуліна (Руднянскі раён)

Мікуліна (руск.: Микулино), або Мікулін — вёска ў Расіі, на возеры Галабай. Уваходзіць у склад Перавалоцкага сельскага пасялення Руднянскага раёна Смаленскай вобласці. Насельніцтва 127 чал. (2007). Знаходзіцца за 7 км на поўнач ад Рудні, за 6 км ад граніцы з Беларуссю.

Вёска Мікуліна руск.: Микулино Краіна Расія Суб’ект федэрацыі Смаленская вобласць Муніцыпальны раён Руднянскі раён Сельскае паселішча Перавалоцкае Каардынаты 55°02′02″ пн. ш. 31°06′40″ у. д. Вышыня цэнтра 201 м Часавы пояс UTC+4 Тэлефонны код 48141 Паштовыя індэксы 216763 Аўтамабільны код 67 Код АКАТП 66238860006 Мікуліна на карце Расіі ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Геалогія

У 1923 г. А. Касцюковіч-Тызенгаўзен адкрыў, а ў 1932 г. вывучыў пахаваны міжледавіковы тарфянік. Ад назвы сяла атрымала назву мікулінскае міжледаівкоўе. Над міжледавіковымі ляжаць адклады апошняга зледзянення.

Гісторыя

У канцы XV стагоддзя горад Віцебскага павета Вялікага Княства Літоўскага, цэнтр Мікулінскай воласці, якую трымаў ад гаспадара князь Іван Асавіцкі, у 1514 годзе разам са Смаленскам заняты маскоўскімі войскамі, у 1526 годзе вернуты Вялікім княствам Літоўскім і нададзены сыну князя Івана — князю Міхаілу Асавіцкаму. Пасля смерці князя Міхаіла ў 1550 годзе Мікуліна перайшло яго жонцы княгіні Аграфене Андрэеўне з Лукомскіх «да жывата», а па яе смерці вялікаму князю. Пазней мястэчка, уладанне князёў Агінскіх. У 1720 годзе Мар’ян Агінскі фундаваў тут касцёл Святога Антонія з кляштаром бернардзінцаў.

Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772) у складзе Расійскай імперыі, у Аршанскім павеце Магілёўскай губерні. Пасля здушэння паўстання 1863—1864 гадоў, 27 мая 1866 года расійскія ўлады перадалі касцёл праваслаўнай царкве. На мяжы XIX—XX ст. у мястэчку 73 двары, царква і 3 яўрэйскія малітоўныя школы, народнае вучылішча (з 1875).

Паводле пастановы I з’езда КП(б) Беларусі ад 1 студзеня 1919 года Мікулін у складзе Беларускай ССР, аднак 16 студзеня перададзены разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе Мікулін не вярнулі БССР. Паселішча пераведзена ў статус вёскі.

Насельніцтва

• 1897 год — 1527 чал., у тым ліку 1171 іўдзей
• 1998 год — 159 чал.;
• 1999 год — 155 чал.
• 2007 год — 127 чал.

Інфраструктура

Пачатковая школа і амбулаторыя.

Славутасці

У ваколіцах Мікуліна 2 гарадзішчы, селішча, курганны могільнік.

• Касцёл Святога Антонія (XVIII ст.; цяпер царква Святой Тройцы)

Страчаная спадчына

Мікулінскі кляштар бернардзінцаў, з піктаграфічнай карты XVIII ст.

• Кляштар бернардзінцаў (1720)

Вядомыя асобы

• Канстанцін Міхайлавіч Касмачоў (1911—1992) — беларускі жывапісец, графік, педагог.

Літаратура

• Mikulin // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI: Malczyce — Netreba (польск.). — Warszawa, 1885. S. 412.
• Ю. Г. Иванов, Е. Н. Агинская, О. Ю. Иванова, Р. А. Халхатов. Страницы истории Смоленщины. — Смоленск, 2007.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мікуліна (Руднянскі раён)