Мілаш Абрэнавіч
Мілаш Абрэнавіч (Мілаш Тэадоравіч, сербск.: Милош Обреновић) — князь Сербіі ў 1815—1839 і 1858—1860 гг. заснавальнік дынастыі Абрэнавічаў.
| Мілаш Абрэнавіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Милош Обреновић | |||||||
 Мілаш Абрэнавіч 1848 г. Карціна работы аўстрыйскага мастака Морыца М. Дафінгера | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | пасада заснавана | ||||||
| Пераемнік | Міхаіл Абрэнавіч | ||||||
| Нараджэнне |
7 (18) сакавіка 1780 |
||||||
| Смерць |
14 (26) верасня 1860 (80 гадоў) ці 26 верасня 1860[2] (80 гадоў) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Абрэнавічы | ||||||
| Імя пры нараджэнні | серб. кір.: Милош Теодоровић | ||||||
| Бацька | Todor Mihailovic[d][3] | ||||||
| Маці | Višnja Urošević[d] | ||||||
| Жонка | Ljubica Vukomanović[d][4] | ||||||
| Дзеці | Milan Obrenović II[d], Mihailo Obrenović III[d], Tudor Obrenovic, Prince of Serbia[d][3], Gabriel Obrenovic, Prince of Serbia[d][3], Petrija Obrenovic, Princess of Serbia[d][3], Savka Obrenovic, Princess of Serbia[d][3] і Marija Obrenovic, Princess of Serbia[d][3] | ||||||
| Веравызнанне | Сербская праваслаўная царква | ||||||
| Член у | |||||||
| Дзейнасць | кіраўнік, рэвалюцыянер | ||||||
| Манаграма |
 |
||||||
| Узнагароды |
    |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Мілаш Тэадоравіч, сын селяніна, нарадзіўся каля 1780 і быў пастухом.
Першае сербскае паўстанне правіць
Прыняў удзел у распачатым у 1804 годзе Першым сербскім паўстанні, якое ўзначаліў Карагеоргій Петравіч. Мілаш Тэадоравіч стаў адным з правадыроў паўстанцаў, але Карагеоргій забіў (1810) яго зводнага брата Мілана Абрэнавіча, чыё імя ўзяў Мілаш. Пасля гэтага два лідары паўстання ўступілі ў востры канфлікт.
Кіраванне правіць
У 1815 годзе ўзначаліў Другое сербскае паўстанне. Пад ціскам Расіі, асманскія ўлады пагадзіліся на аўтаномію Сербіі на чале з Мілашам Абрэнавічам.
Армія прымусіла яго адрачыся ад прастола (1839), аднак ён вярнуўся на трон (1858).
Мілаш Абрэнавіч выкарыстоўваў аўтарытарныя метады кіравання. Здушыў некалькі паўстанняў у краіне. У 1835 быў прымушаны прыняць Статут (Канстытуцыю), па якім засноўваўся парламент.
Цікавыя факты правіць
Падчас Другога сербскага паўстання Абрэнавіч упершыню выкарыстоўвае прывітанне трыма пальцамі як знак самаідэнтыфікацыі сербаў.