Мірт

Мірт (Myrtus) — род паўднёвых вечназялёных драўляных раслін з белымі пухнатымі кветкамі, якія змяшчаюць эфірны алей. Таксама міртам раней называлі вянок з кветак і лісця такога дрэва або яго галіна — сімвал цішыні, міру і асалоды.

Мірт
Myrtus communis
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Міртакветныя Сямейства:  Міртавыя Падсямейства:  Myrtoideae Трыба:  Міртавыя Род:  Мірт
Міжнародная навуковая назва
Myrtus L., 1753
Даччыныя таксоны
Мірт звычайны (Myrtus communis) Myrtus nivellei
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   27234 NCBI   119948 EOL   2508589 IPNI   30000914-2

Мірт звычайны (Myrtus communis)

Характарыстыка

Мірт — духмянае вечназялёнае дрэва або куст. У яго цёмна-зялёнае, быццам бы паліраванае лісце, прыгожыя кветкі.

У лісці мірта ўтрымліваецца эфірны алей, які выкарыстоўваюць для прыгатавання пахошчаў. Мірт быў знакам славы і дабрадзействаў. Міртавыя вянок з ружамі ў старажытнасці быў вясельным упрыгожваннем.

Літаратура

• Мірт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — С. 471. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).
• Ми́рт, мирта // Биологический энциклопедический словарь (руск.) / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — С. 365. — 831 с. — 100 000 экз.
• Мирт — Myrthus L. (Миртовые — Myrtaceae) // Комнатные растения : Кн. для любителей-цветоводов : Справочник (руск.) / Б. Н. Головкин и др.; Под ред. Б. Н. Головкина. — М.: Лесная промышленность, 1989. — С. 242. — 429 с. — ISBN 5-7120-0178-0.