Міхайла Ваіслаўлевіч
Міха́йла Ваісла́ўлевіч (сербск.: Михаило Војислављевић) — сын Стэфана Воіслава, вялікі жупан Сербіі з 1052 па 1077 год і яе кароль з 1077 па 1081 год.
| Міхайла Ваіслаўлевіч | |
|---|---|
 | |
| Нараджэнне | XI стагоддзе |
| Смерць | 1081 |
| Род | Ваіслаўлевічы[d] і Прадзіміравічы[d] |
| Бацька | Стэфан Воіслаў |
| Дзеці | Петрыслаў[d], Dobroslav II[d], Канстанцін Бодзін, Уладзімір Ваіслаўлевіч[d] і Petrislav of Duklja[d] |
| Веравызнанне | Праваслаўная Царква і хрысціянства |
| Дзейнасць | манарх, кіраўнік |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
У 1071 годзе Міхайла беспаспяхова падтрымліваў сербскае паўстанне ў Македоніі супраць улады Візантыі. Нягледзячы на гэта, Папам Рыгорам VII яму былі ў 1077 годзе ўручаны каралеўскія рэгаліі, дзякуючы чаму ён стаў першым каранаваным каралём Сербіі (Міхаіл I).
Міхайла Ваіслаўлевіч не здолеў захаваць дзяржаўную сістэму ўлады, атрыманую ў спадчыну ад бацькі. Рашка і Боснія адмовілі яму ў вернасці. Яго пераемнікам у 1081 годзе на сербскім троне стаў яго сын Канстанцін Бодзін.
Зноскі
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Міхайла Ваіслаўлевіч
