Напружанасць электрычнага поля

Напру́жанасць электры́чнага по́ля — фізічная вектарная велічыня, што з'яўляецца дынамічнай характарыстыкай электрычнага поля, і вызначаецца як адносіна сілы, што ўздзейнічае на зарад з боку поля, да велічыні гэтага зарада:

Напружанасць электрычнага поля вызначаецца асобна для кожнага пункта. Электрычнае поле, якое мае аднолькавую напружанасць ва ўсіх пунктах, называецца аднародным.

Калі напружанасць поля ў пункце вядомая, гэта дае магчымасць вызначыць сілу, якая будзе дзейнічаць на электрычны зарад у гэтым пункце:

З закона Кулона вынікае, што напружанасць электрычнага поля, што страраецца пунктавым зарадам, роўная

або ў вектарнай форме:

дзе q — велічыня зарада,  — універсальная электрычная пастаянная,  — дыэлектрычная пранікальнасць асяроддзя,  — вектар, які злучае зарад і дадзеную кропку.

Напружанасць поля, якое ствараецца сістэмай з некалькіх пунктавых электрычных зарадаў складаецца з напружанасцяў кожнага з гэтых зарадаў (прынцып суперпазіцыі):

У выпадку раўнамернага размеркавання зараду па пэўнай лініі, паверхні або аб'ёме, напружанасць поля вызначаецца шляхам інтэгравання. У прыватнасці:

  • напружанасць поля зараджанай прамой са шчыльнасцю зараду Кл/м, на адлегласці r ад яго:

  • напружанасць поля зараджанай плоскасці з паверхневай шчыльнасцю зараду :

Гл. таксама правіць