Наркаманія

Наркама́нія (ад грэч. νάρκη /narkē/ — аняменне, сон, і грэч. μᾰνία /mania/ — вар'яцтва, жарсць, цяга) — хранічная прагрэдыентная хвароба, якую выклікае ўжыванне рэчываў-наркотыкаў.

Наркаманія
МКХ-10	F11.-F16.;F19.
МКХ-9	304
МКБ-9-КМ	304.6 і 304.60
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Этапы развіцця

Для наркатычнай залежнасці характэрна фазавае цячэнне з наяўнасцю ў сваёй структуры некалькіх паэтамных сіндромаў:

• 1.сіндром змененай рэактыўнасці,
• 2.сіндром псіхічнай залежнасці,
• 3.сіндром фізічнай залежнасці, гэтыя тры сіндромы аб'ядноўваюцца ў агульны наркатычны сіндром,
• 4.сіндром наступстваў хранічнай наркатызацыі.

Характэрныя рысы

Асноўнай прыкметай наркаманіі з'яўляецца ўзнікненне абстынентнага сіндрому, як следства наяўнасці фізічнай залежнасці ад канкрэтнага рэчыва.

Гл. таксама

• Метадон
• Дрэнныя звычкі