Наталля Міхайлаўна Дудзінская

Наталля Міхайлаўна Дудзінская (руск.: Ната́лия Миха́йловна Дуди́нская; 1912—2003) — савецкая і расійская балерына, педагог; народная артыстка СССР (1957), лаўрэат чатырох Сталінскіх прэмій II ступені (1941, 1947, 1949, 1951). Кавалер ордэна Леніна (1988).

Наталля Міхайлаўна Дудзінская
Дата нараджэння	8 (21) жніўня 1912
Месца нараджэння	Харкаў, Харкаўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	29 студзеня 2003(2003-01-29) (90 гадоў)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расія
Месца пахавання	Літаратарскія масткі[d]
Грамадзянства	СССР  Расія
Маці	Natalia Tagliori[d]
Муж	Канстанцін Міхайлавіч Сяргееў
Адукацыя	Акадэмія рускага балета імя А. Я. Ваганавай
Прафесія	балерына, педагог
Тэатр	Акадэмія рускага балета імя А. Я. Ваганавай
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Наталля Дудзінская нарадзілася 8 (21) жніўня 1912 года ў Харкаве. Пачала займацца балетам са сваёй маці Наталляй Аляксандраўнай Дудзінскай (1877—1944), якая выступала пад сцэнічным псеўданімам Тальёры. Маці, выйшаўшы замуж за вайскоўца — генерала Міхаіла Міхайлавіча Дудзінскага, пераехала да месца яго службы, у Харкаў.

У 1923—1931 гадах вучылася ў Ленінградскім харэаграфічным вучылішчы (цяпер Акадэмія рускага балета імя А. Я. Ваганавай) у А. Я. Ваганавай.

Па заканчэнні навучання ў 1931 годзе была прынята ў трупу Ленінградскага тэатра оперы і балета імя С. М. Кірава (цяпер Марыінскі тэатр), дзе танчыла вядучыя партыі да 1962 года.

Танец Дудзінскай захаваны ў фільме «Майстры рускага балета» (кінастудыя «Ленфільм», 1953) — балерына выканала партыю Адыліі ва ўрыўку з балета «Лебядзінае возера» (прынц Зігфрыд — Канстанцін Сяргееў).

У час Вялікай Айчыннай вайны Наталля Міхайлаўна працягвала сваю творчую дзейнасць: выступала ў тэатрах, на франтавых канцэртах, шпіталях, на заводах, у дзіцячых дамах. Разам з калегамі прыязджала на гастрольныя канцэрты ў блакадны Ленінград. У ваенныя гады склаўся творчы дуэт вялікіх артыстаў балета — Наталлі Дудзінскай і Канстанціна Сяргеева.

З 1950-х гадоў вяла педагагічную працу: з 1951 года — выкладчык класа ўдасканалення артыстак балета, з 1963 па 1978 гады — педагог-рэпетытар Ленінградскага тэатра оперы і балета імя С. М. Кірава. З 1964 года — педагог Ленінградскага харэаграфічнага вучылішча імя А. Ваганавай (з 1995 — прафесар). Сярод яе вучаніц: В. Ганібалава, Е. Еўдакімава, Е. Алканава, А. Сігалава, Л. Сычова, Г. Рахманова, М. Кулік, У. Лапаткіна, Н. Валачкова.

Н. М. Дудзінская таксама выкладала ў харэаграфічных школах ЗША, Японіі, Польшчы, Фінляндыі.

У 2001 годзе Наталля Міхайлаўна была ўзнагароджана нацыянальнай тэатральнай прэміяй «Залатая маска» у намінацыі «Гонар і годнасць», а таксама прэміяй «Трыумф».