Нгуен Хыу Тхо

Нгуен Хыу Тхо (в’етн.: Nguyễn Hữu Thọ. Nguyễn Hữu Thọ, 10 ліпеня 1910, Шалон, Сайгон, Французскі Індакітай — 24 снежня 1996, Хошымін, Вьетнам) — в’етнамскі рэвалюцыянер, і прэзідэнт Сацыялістычнай Рэспублікі В’етнам (1980—1981).

Нгуен Хыу Тхо
в’етн.: Nguyễn Hữu Thọ
Chairman of the National Assembly of Vietnam[d] 26 красавіка 1981 — 19 красавіка 1987
Папярэднік	Truong Chinh[d]
Пераемнік	Ле Куанг Дао
прэзідэнт В’етнама[d] 6 чэрвеня 1969 — 25 ліпеня 1976
Пераемнік	Тон Дык Тханг
прэзідэнт В’етнама[d] 30 сакавіка 1980 — 4 ліпеня 1981
Папярэднік	Тон Дык Тханг
Пераемнік	Truong Chinh[d]
Vice President of Vietnam[d] 25 красавіка 1976 — 19 ліпеня 1992
Пераемнік	Nguyễn Thị Bình[d]
Vice President of Vietnam[d] 2 ліпеня 1976 — 19 ліпеня 1992
Пераемнік	Nguyễn Thị Bình[d]
Нараджэнне	10 ліпеня 1910(1910-07-10) Сайгон, В’етнам
Смерць	24 снежня 1996(1996-12-24) (86 гадоў) Хашымін, В’етнам або Ханой, В’етнам
Партыя	Камуністычная партыя В’етнама
Дзейнасць	палітык, адвакат
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся у сям’і чыноўніка. Вышэйшую юрыдычную адукацыю атрымаў у Францыі.

У гады Першай Індакітайска вайны (1945—1954) у якасці адваката абараняў удзельнікаў супраціўлення. Быў адным з кіраўнікоў масавай антыамерыканскай дэманстрацыі ў Сайгоне (сакавік 1950). У 1954 г. заснаваў арганізацыю «Рух за мір» і быў абраны яе віцэ-прэзідэнтам. Двойчы падвяргаўся турэмнаму заключэнню (1950—1952, 1954—1961).

• 1962—1964 гг. — старшыня ЦК,
• 1964—1975 гг. — старшыня Прэзідыума ЦК Нацыянальнага фронту вызвалення Паўднёвага В’етнама,
• 1969—1975 гг. — старшыня Кансультатыўнага савета Часовага рэвалюцыйнага ўрада Рэспублікі Паўднёвы В’етнам,
• 1975—1976 гг. — прэм’ер-міністр Рэспублікі Паўднёвы В’етнам,
• 1976—1980 гг. — віцэ-прэзідэнт,
• 1980—1981 гг. — в. аб. прэзідэнта,
• 1981—1987 гг. — старшыня Нацыянальнай Зборнай Сацыялістычнай Рэспублікі В’етнам,
• 1988—1994 гг. — старшыня Патрыятычнага фронту В’етнама.

Спасылкі

• Hùynh Đảm. Luật sư Nguyễn Hữu Thọ - Nhà trí thức yêu nước vĩ đại (в’етн.). Sài Gòn Giải Phóng (9 ліпеня 2010). Архівавана з першакрыніцы 5 лістапада 2012.