Неарганічнае рэчыва

Неарганічнае рэчыва або неарганічнае злучэнне — гэта хімічнае рэчыва, хімічнае злучэнне, якое не з'яўляецца арганічным, гэта значыць яно не ўтрымлівае вугляроду (акрамя карбідаў, цыянідаў, карбанатаў, аксідаў вугляроду і некаторых іншых злучэнняў, якія традыцыйна адносяць да неарганічных). Неарганічныя злучэнні не маюць характэрнага для арганічных вугляроднага шкілета.

Класіфікацыя

Усе неарганічныя злучэнні падзяляюцца на дзве вялікія групы:

• Простыя рэчывы — складаюцца з атамаў аднаго элемента;
• Складаныя рэчывы — складаюцца з атамаў двух ці больш элементаў.

Простыя рэчывы па хімічных уласцівасцях падзяляюцца на:

• металы (Li, Na, K, Mg, Ca і інш.);
• неметалы (F₂, Cl₂, O₂, S, P і інш.);
• амфатэрныя простыя рэчывы (Zn, Al, Fe, Mn і інш.);
• высакародныя газы (He, Ne, Ar, Kr, Xe, Rn).

Складаныя рэчывы па хімічных уласцівасцях падзяляюцца на:

• аксіды:

• асноўныя аксіды (CaO, Na₂O і інш.);
• кіслотныя аксіды (CO₂, SO₃ і інш.);
• амфатэрныя аксіды (ZnO, Al₂O₃ і інш.);
• падвойныя аксіды (Fe₃O₄ і інш.);
• несолеўтваральныя аксіды (CO, NO і інш.);

• гідраксіды;

• асновы (NaOH, Ca(OH)₂ і інш.);
• кіслоты (H₂SO₄, HNO₃ і інш.);
• амфатэрныя гідраксіды (Zn(OH)₂, Al(OH)₃ і інш.);

• солі:

• сярэднія солі (Na₂SO₄, Ca₃(PO₄)₂ і інш.);
• кіслыя солі (NaHSO₃, CaHPO₄ і інш.);
• асноўныя солі (Cu₂CO₃(OH)₂ і інш.);
• падвойныя і/ці комплексныя солі (CaMg(CO₃)₂, K₃[Fe(CN)₆], KFe^III[Fe^II(CN)₆] і інш.);

• бінарныя злучэнні:

• бескіслародныя кіслоты (HCl, H₂S і інш.);
• бескіслародныя солі (NaCl, CaF₂ і інш.);
• іншыя бінарныя злучэнні (AlH₃, CaC₂, CS₂ і інш.).

Неарганічныя рэчывы, якія змяшчаюць вуглярод

Гэтыя рэчывы традыцыйна адносяцца да вобласці неарганічнай хіміі:

• Карбанаты
• Карбіды
• Цыяніды
• Аксіды вугляроду
• Цыянаты (тыяцыянаты, селенацыянаты)
• Карбанілы металаў

Гл. таксама

• Простае рэчыва
• Складанае рэчыва
• Солі
• Спіс неарганічных злучэнняў па элементах
• Спіс неіснуючых неарганічных злучэнняў
• Кіслоты
• Хімічная аснова
• Хімічная формула

Спасылкі

• Анорганический // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.