Новагародскае ваяводства
ваяводства Вялікага Княства Літоўскага
Новагародскае ваяводства (1506—1795) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Вялікага Княства Літоўскага.
| Новагародскае ваяводства | |||
|---|---|---|---|
| лац.: Palatinatus Novogrodensis старабел. … | |||
|
|||
| Краіна | |||
| Уваходзіць у | |||
| Адміністрацыйны цэнтр | Новагародак | ||
| Дата ўтварэння | 1507 | ||
| Дата скасавання | 1795 | ||
| Плошча | 33 200 км² | ||
 |
|||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||
![Герб[d]](/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Recueil_d%27armoiries_polonaises_%D0%9D%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D0%B3%D1%80%D1%83%D0%B4%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5.png)
УраднікіПравіць
У Сенаце Рэчы Паспалітай Новагародскае ваяводства мела двух прадстаўнікоў — ваяводу і кашталяна[1].
Адміністрацыйны падзелПравіць
Ваяводства падзялялася на тры паветы: Новагародскі, Ваўкавыскі і Слонімскі. Як асобная адміністрацыйная адзінка ў Новагародскі павет уваходзіла Слуцкае княства, ператворанае ў 1791 годзе ў Случарэцкі павет, які ў 1793 годзе быў анэксаваны ў склад Расійскай імперыі. У 1793 годзе ў складзе ваяводства быў створаны Сталавіцкі павет.