Но́вая О́баль[1] (трансліт.: Novaja Obaĺ, руск.: Новая Оболь) — вёска ў Сенненскім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Машканскага сельсавета.

Вёска
Новая Обаль
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 298 чал. (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2135
Паштовыя індэксы
211132
Аўтамабільны код
2
Новая Обаль на карце Беларусі ±
Новая Обаль (Беларусь)
Новая Обаль
Новая Обаль (Віцебская вобласць)
Новая Обаль

Да 20 мая 1960 года вёска ўваходзіла ў склад Пустынкаўскага сельсавета[2], у 1960—1962 гадах — у склад Забараўскага сельсавета. У 1962—2004 гадах цэнтр Обальскага сельсавета[3][4].

Геаграфія правіць

Знаходзіцца за 22 км у напрамку на ўсход ад горада Сянно, за 78 км ад Віцебска[5], каля ракі Абалянка, на аўтамабільнай дарозе Р86[6].

Насельніцтва правіць

  • 2000 год — 457 жыхароў у 195 дварах[5].

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
  2. Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 20 мая 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.
  3. Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 14 красавіка 1962 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1962, № 19 (978).
  4. Решение Витебского областного Совета депутатов от 8 апреля 2004 г. № 55 Об изменении административно-территориального устройства районов Витебской области(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2021. Праверана 21 снежня 2021.
  5. а б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11.
  6. Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Витебская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2010. — С. 31. — 72 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-136-5. (руск.)

Спасылкі правіць