Нівянік

	Нівянік
	; Нівянік звычайны (Leucanthemum vulgare)
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Астракветныя
Сямейства:	Астравыя
Падсямейства:	Астравыя
Трыба:	Anthemideae
Падтрыба:	Leucantheminae
Род:	Нівянік
Міжнародная навуковая назва
	Leucanthemum Mill.
Сінонімы
	Kremeria Durieu
Тыпавы від
	Leucanthemum vulgare Lam. (1779) — Нівянік звычайны
ITIS	37900
NCBI	99071
EOL	60805
GRIN	g:6764
IPNI	9793-1

Нівя́нік^[4]^[5] (Leucanthemum) — род кветкавых травяністых раслін сямейства Астравыя (Asteraceae).

Батанічнае апісанне правіць

Карэнішчавыя шматгадовыя расліны з прамым, граніста-баразновым сцяблом вышынёй 50—100 см. Лісце суцэльнае або перыста-рассечанае, у разетцы. Кветкі ў кошыках, адзіночных, або на канцах галінак. Краявыя кветкі суквеццяў белыя, сярэдзінныя — жоўтыя, трубчастыя. Плод — сямянка.

Арэал і экалогія правіць

Зімаўстойлівыя расліны. Добра растуць на ўрадлівых і добра ўвільготненых глебах на лугах, узлесках, лясных палянах, каля дарог. Размнажаюцца насеннем і вегетатыўна (часткамі карэнішча). Распаўсюджаны ў Еўразіі. Заносныя расліны ў Паўночнай Амерыцы і Новай Зеландыі.

Віды правіць

Некаторыя віды роду Нівянік:

Leucanthemum vulgare Lam. (1779) — Нівянік звычайны, ці Папоўнік, ці Папоўка палявая, ці Пастрэл, ці Белая ляхаўка, ці Белаквят, ці Румянак лясны, ці Кукішня, ці Папкі, ці Пароманtypus
Leucanthemum maximum (Ramond) DC. — Нівянік найвялікшы
Leucanthemum praecox Horvatic
Leucanthemum graminifolium (L.) Lam.
Leucanthemum pallens (J. Gay) DC.

Выкарыстанне правіць

Лекавыя, дэкаратыўныя і меданосныя расліны.

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ Leucanthemum Mill. // GRIN (англ.)
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 74. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.

Літаратура правіць

Пашына Г. В. Нівянік // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 20.
Маўрышчаў В. В. Нівянік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11). — С. 310.

Спасылкі правіць

Нивяник — род Leucanthemum: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
Нивяник, поповник, садовая ромашка (Leucanthemum) // Plantopedia.ru Архівавана 30 красавіка 2018. (руск.)

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».

[3] Leucanthemum Mill. // GRIN (англ.)

[Киселевский-4] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 74. — 160 с. — 2 350 экз.

[epb4-5] Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]