Нікабарскія мовы
Нікабарскія мовы — родныя мовы нікабарцаў, карэнных жыхароў Нікабарскіх астравоў. Большасць сучасных лінгвістаў адносіць нікабарскія мовы да мон-кхмерскай падгрупы.
Нікабарская | |
---|---|
Краіны | Індыя |
Рэгіёны | Нікабарскія астравы |
Агульная колькасць носьбітаў | 24000 |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
Пісьменнасць | Дэванагары |
Моўныя коды | |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | mkh |
ISO 639-3 | ncb |
Glottolog | nico1262 |
На кожным з населеных Нікабарскіх астравоў размаўляюць на асаблівай гаворцы. Да сёй пары няма адзінай думкі, якія з іх можна вылучыць як самастойныя мовы, а якія толькі як дыялекты. Прынята вылучаць як мінімум 3 самастойныя мовы - паўночную нікабарскую (кар-нікабарскую), паўднёвую нікабарскую (самбелонг) і цэнтральную нікабарскую, якую часам прадстаўляюць або як адну мову, падзеленую на шэраг адрозных дыялектаў, або як групу з 6 самастойных моў. Некаторыя лінгвісты схільны да падзелу цэнтральнай групы на 2 галіны.
У XX ст. было распрацавана некалькі пісьмовых варыянтаў нікабарскіх моў. Замежныя вучоныя часцей карыстаюцца лацінскім напісаннем. Але ў школах навучанне ідзе толькі на дэванагары.
ЛітаратураПравіць
- Man, Edward Horace, A dictionary of the central Nicobarese language (English-Nicobarese and Nicobarese-English), with appendices containing a comparison of synonymous words in the remaining Nicobarese forms and other matters, preceded by notes on the grammar of the central form. - London : W.H. Allen, 1889.
- Whitehead, George, Dictionary of the Car-Nicobarese Language: Nicobarese-english - Romanised. - Asian Educational Services, 1925
- Heinz Kloss, Grant D. McConnell, Les langues écrites du monde: relevé du degré et des modes d'utilisation. - Presses Université Laval, 1989