Німфы
Ні́мфы (стар.-грэч.: νύμφαι, лац.: nymphae — нявесты) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1][2] увасабленне ў выглядзе дзяўчын жывых стыхійных сіл, якія жылі ў журчанні ручая, у росце дрэў, у дзікім харастве гор і лясоў. Народжаны Геяй[3]. Ім прысвечаны арфічны гімн.
_-_Nymphs_and_Satyr_(1873).jpg)
Німфы гор зваліся арэадамі, німфы лясоў і дрэў — дрыядамі і гамадрыядамі, німфы крыніц — наядамі, німфы моры — нерэідамі. Культ німф быў вельмі распаўсюджаны ў Грэцыі і Рыме, дзе ім будавалі велічныя храмы — німфеумы. Німфам прысвячаліся гроты і пячоры, часам будаваліся свяцілішчы, асабліва ў багатых расліннасцю і арашоных мясцовасцях, пазней і ў гарадах. У ахвяру німфам прыносілі коз, цялятак, малако, алей, віно.
_-_The_Nymphaeum_(1878).jpg)
Як увасабленні хараства прыроды, яны маляваліся прыгожымі маладымі дзяўчынамі з цудоўнымі валасамі, з уборам з вянкоў і кветак, часам у танцы, з аголенымі нагамі і рукамі, з распушчанымі валасамі. Статуі наяд нярэдка мелі сваім атрыбутам ракавіну, якую яны трымалі каля ўлоння, або пасудзіну; арэады маляваліся задуменнымі на высокай скале.
Паводле міфаў німфы жылі доўга, але не былі несмяротнымі. Ад шлюбаў німф з багамі нараджаліся героі (Ахілес, Эак). Знаходзячыся побач з людзьмі, німфы лепш за алімпійцаў разумелі іх патрэбы і турботы, нярэдка дапамагалі людзям або каралі іх.
Іншыя німфы:
У гонар німф названы астэроід (875) Німфея, адкрыты ў 1917 годзе.
Гл. таксама правіць
Зноскі
Літаратура правіць
- Обнорский Н. П.,. Нимфы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
Спасылкі правіць
|
Німфы на Вікісховішчы |
|---|
- Німфы ў Энцыклапедыі Антычнай міфалогіі Архівавана 14 снежня 2006.