Ніна Асіненка
Ніна Асіненка (1928 (?)) — дзяячка беларускага нацыянальнага супраціву, сябра беларускай моладзевай падпольнай паваеннай арганізацыі Саюз беларускіх патрыётаў (СБП), адна з заснавальнікаў Постаўскай групы СБП. Мянушка «Незабудка».[1]
| Ніна Асіненка | |
|---|---|
 | |
| Нараджэнне |
1928 (?) |
| Смерць |
невядома ? |
| Жонка | Мікола Асіненка |
| Вядомы як | Незабудка |
Біяграфія правіць
Нарадзілася прыкладна ў 1928 г. недзе на пастаўшчыне Дзісненскага павета Віленскага ваяводства (цяпер Пастаўскі раён Віцебскай вобласці).
Разам з нарачоным Міколам Асіненкам (цёзка па прозвішчы) была адным з ініцыятараў утварэння постаўскай падпольнай арганізацыі «За Беларусь», якая потым улілася ў глыбоцкую групу Саюза беларускіх патрыётаў. На кватэры Ніны Асіненкі 8 сакавіка 1946 г. адбылася моладзевая вечарына, на якой было ўрачыста абвешчана пра існаванне арганізацыі. 25 сакавіка 1946 г. удзельнічала у прыняцці арганізацыяй прысягі на вернасць Беларусі, прымеркаванай да 28-х угодкаў абвяшчэння незалежнасці Беларускай Народнай Рэспублікі. Прысяга прымалася не адначасова, але групамі па некалькі чалавек.
У лютым 1947 года савецкая ўлада пачала арышты сябраў СБП: у давер да сябраў пастаўскай групы раней увайшоў афіцэр МДБ Алег Стахоўскі, які выдаваў сябе за ўдзельніка антысавецкай арганізацыі і падштурхоўваў да тэрарызму, а на дадатак канспірацыя арганізацыі была слабай. Нарачоны Ніны Мікола Асіненка як адзін з заснавальнікаў быў асуджаны паводле арт. 63-I і 76 КК БССР да смяротнага пакарання, але ў сувязі з адменай смяротнага пакарання ад 20 траўня 1947 года атрымаў 25 гадоў пазбаўлення волі з 5-гадовым пазбаўленнем праў. На судовым працэсе ў Мінску, каб выратаваць Ніну, Мікола Асіненка адмаўляў яе ўдзел у СБП, але тая заявіла, што была ў арганізацыі і хоча раздзяліць з сябрамі іх лёс: «Я была ў СБП і не адракаюся ад гэтага. Была і застаюся разам з маімі сябрамі».
Прыгавораная да 10 гадоў пазбаўлення волі. Пасля вызвалення з ГУЛАГу разам з мужам Міколам Асіненкам жыла ў Казахстане, потым ува Узбекістане.
Знясіленая савецкімі канцлагерамі заўчасна памерла. Дата і месцы смерці і пахавання невядомыя
Зноскі
- ↑ http://www.slounik.org/154732.html Біяграфія Ніны Асіненкі
Літаратура правіць
- Гарт. З успамінаў пра Саюз Беларускіх Патрыётаў. Мн., 1997. С. 74, 112, 113, 115, 146, 165, 251, 252, 340.
- Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік, — Мінск, 1999. ISBN 985-6374-07-3.
- Арлоў У. Імёны Свабоды / Уладзімер Арлоў. — [Б.м.]: Радыё Свабодная Эўропа — Радыё Свабода, 2015. — (Бібліятэка Свабоды. XXI стагодзьдзе). — С. 668. ISBN 978-0-929849-71-3.