Наталля Аляксандраўна Руднева

Наталля Аляксандраўна Руднева (нар. 27 мая 1951, г. Самара, Расія) — беларуская артыстка оперы (мецца-сапрана), педагог. Народная артыстка Беларусі (1999).

Наталля Аляксандраўна Руднева
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	27 мая 1951(1951-05-27) (73 гады)
Месца нараджэння	Куйбышаў, Куйбышаўская вобласць, РСФСР, СССР
Альма-матар	Беларуская дзяржаўная кансерваторыя імя А. В. Луначарскага (1981)
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь
Музычная дзейнасць
Прафесіі	спявачка
Пеўчы голас	мецца-сапрана
Інструменты	вакал
Узнагароды	Прэмія імя Л. Александроўскай (1997) Крыштальная Паўлінка (2012)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жыццё і творчасць

Закончыла Беларускую дзяржаўную кансерваторыю (1981, клас К. Драздовай).

У 1981 годзе была прынята салісткай у трупу Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Рэспублікі Беларусь. Першымі партымі на яго сцэне сталі партыя Мадалены («Рыгалета» Дж. Вердзі) і партыя Любашы («Царская нявеста» М.Рымскага-Корсакава.

За трыццаць год працы ў тэатры выканала практычна ўсе вядучыя мецца-сапранавыя партыі класічнага рэпертуару. Найлепшымі ролямі артысткі лічацца: Амнерыс («Аіда Дж. Вердзі»), Любаша («Царская нявеста» М.Рымскага-Корсакава, Кармэн (у аднайменнай оперы Ж. Бізэ), якія спявачка выконвала на працягу звыш дваццаці гадоў, а таксама партыі Ульрыкі і прынцэсы Эбалі (адпаведна «Баль-маскарад» і «Дон Карлас» Дж. Вердзі). Стварыла шэраг адметных вобразаў у сучасных операх, перш за ўсё беларускіх кампазітараў, сярод якіх: Любка («Сівая легенда» Дз. Смольскага), Клара Цаханасян («Візіт дамы» С. Картэса) і інш.

Гастраліравала ў Аргенціне, Бельгіі, Бразіліі, Вялікабрытаніі, Германіі, Іспаніі, Нідэрландах, Партугаліі, Польшчы, Турцыі, Швейцарыі. Вядзе актыўную канцэртную дзейнасць, мае вялікія кантатна-аратарыяльны і камерны рэпертуары.

Супрацоўнічала са шматлікімі калектывамі, сярод якіх: Дзяржаўны акадэмічны сімфанічны аркестр Рэспублікі Беларусь, аркестры Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь і Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь, Смаленскі аркестр народных інструментаў імя В. Дуброўскага, Дзяржаўны акадэмічны рускі аркестр імя В. В. Андрэева (Санкт-Пецярбург, Расія), Нацыянальным сімфанічным аркестрам Турцыі і інш. У Барселоне (Іспанія) у рамках культурнай праграмы Алімпійскіх гульняў 1992 г. Наталля Руднева выканала духоўную араторыю «Чырвоная кніга» сучаснага іспанскага кампазітара К. Бенгуэрэля. У 1996 годзе ў Швейцарыі падчас Вечара памяці Эдысана Дзянісава выканала вакальны цыкл кампазітара на вершы кітайскіх паэтаў.

Актыўна супрацоўнічала з Беларускім тэлебачаннем. Запісала шмат музычных тэлепраграм, у якіх выканала шэраг твораў камернай класікі (Р. Шумана, Р. Вагнера і інш.). Стварыла адметны ў драматычным плане вобраз Джуліі ў фільме-оперы В. Губарэнкі «Альпійская балада» (рэжысёр-пастаноўшчык Генадзь Нікалаеў).

У 2011 годзе завяршыла кар’еру спявачкі. З таго часу кіраўнік стажорскай групы Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Рэспублікі Беларусь.

Рэпертуар

• Мадалена («Рыгалета» Дж. Вердзі)
• Эбалі («Дон Карлас» Дж. Вердзі)
• Ульрыка («Баль-маскарад» Дж. Вердзі)
• Амнерыс («Аіда» Дж. Вердзі)
• Фенена («Набука» Дж. Вердзі)
• Азучэна («Трубадур» Дж. Вердзі)
• Разіна («Севільскі цырульнік» Дж. Расіні)
• Кармэн («Кармэн» Ж. Бізэ)
• Сантуцца («Сельскі гонар» П. Масканьі)
• Мадалена («Мадалена» С. Пракоф’ева)
• Соня («Вайна і мір» С. Пракоф’ева)
• Ахросімава («Вайна і мір» С. Пракоф’ева)
• Элен («Вайна і мір» С. Пракоф’ева)
• Любаша («Царская нявеста» М. Рымскага-Корсакава)
• Лель («Снягурачка» М. Рымскага-Корсакава)
• Вясна («Снягурачка» М. Рымскага-Корсакава)
• Марына Мнішак («Барыс Гадуноў» М. Мусаргскага)
• Вольга («Яўген Анегін» П. Чайкоўскага)
• Няня («Яўген Анегін» П. Чайкоўскага)
• Паліна («Пікавая дама» П. Чайкоўскага)
• Канчакоўна «(Князь Ігар» А. Барадзіна)
• Любка («Сівая легенда» Дз. Смольскага)
• Клара Цаханасян («Візіт дамы» С. Картэса)
• Мярчуткіна («Юбілей» С.Картэса)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Рэквіем» В. А. Моцарта)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Рэквіем» Дж. Вердзі)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Stabat mater» Дж. Пергалезі)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Stabat mater» Дж. Расіні)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Страсці па Матфею» І. С. Баха)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Месія» Г. Гендэля)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Gloria» А. Вівальдзі)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Missa Solemnis» Л. Бетховена)
• партыя саліруючага мецца-сапрана (9-я сімфонія Л. Бетховена)
• партыя саліруючага мецца-сапрана («Каранацыйная імша» В. Моцарта)

Ацэнка творчасці

Паводле водгукаў крытыкі, голас Рудневай моцны, прыгожага тэмбру, сама артыстка валодае высокай музычнай і сцэнічнай культурай, вялікім драматычным талентам, выкананню ўласцівы эмацыйнасць і шчырасць.

Прызнанне

• Лаўрэат міжрэспубліканскага конкурсу вакалістаў у Рызе (1979)
• Лаўрэат міжрэспубліканскага конкурсу вакалістаў у Мінску (1980)
• Заслужаная артыстка Рэспублікі Беларусь (1994)
• Прэмія імя Л. Александроўскай (1997)
• Народная артыстка Беларусі (1999)
• Прыз «Крыштальная Паўлінка» (2012)

Спасылкі

• Наталья Руднева: Театр — это судьба Архівавана 3 сакавіка 2012.