Павел Маркелавіч Куманёў
Павел Маркелавіч Куманёў (1917—1943) — лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
| Павел Маркелавіч Куманёў | |||
|---|---|---|---|
| Павел Маркелович Куманёв | |||
| Дата нараджэння | 4 (17) лютага 1917 | ||
| Месца нараджэння |
|
||
| Дата смерці | 29 лістапада 1943 (26 гадоў) | ||
| Месца смерці | |||
| Месца пахавання | |||
| Грамадзянства | |||
| Прыналежнасць |
 СССР |
||
| Род войскаў | пяхота | ||
| Гады службы | 1939—1943 | ||
| Званне |
 |
||
| Бітвы/войны |
Савецка-фінская вайна, Вялікая Айчынная вайна |
||
| Узнагароды і званні |
|
||
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Павел Куманёў нарадзіўся 17 лютага 1917 года ў сяле Андрэеўка (цяпер — Бальшэігнатаўскі раён Мардовіі). Скончыў няпоўную сярэднюю школу. У 1939 годзе Куманёў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Удзельнічаў у баях савецка-фінскай вайны. З верасня 1941 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. У 1943 годзе ён скончыў Маскоўскае пяхотнае вучылішча[1].
Да верасня 1943 года гвардыі лейтэнант Павел Куманёў камандаваў стралковым узводам 237-га гвардзейскага стралковага палка 76-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро. 27 верасня 1943 года ўзвод Куманева пераправіўся праз Днепр у раёне сяла Мысы Рыпкінскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе, што садзейнічала паспяховай пераправе асноўных сіл палка. 29 лістапада 1943 года Куманёў асабіста знішчыў варожы кулямётны разлік і адкрыў па ворагу агонь з захопленага кулямёта, знішчыўшы 28 салдат і афіцэраў, але і сам загінуў. Пахаваны ў вёсцы Аляксандраўка Калінкавіцкага раёна Гомельскай вобласці Беларусі[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі лейтэнант Павел Куманёў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама пасмяротна быў узнагароджаны ордэнам Леніна[1][2].
Зноскі
- ↑ а б в Куманёв Павел Маркелович (руск.). AZ Library. Праверана 14 лістапада 2013.(руск.)
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.
Літаратура правіць
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Геройская быль. — Мордкиз: Саранск, 1985.
- Днепр — река героев. — Киев, 1983.
- Навечно в сердце народном. — 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984.