Паверхневае нацяжэнне
Механіка суцэльных асяроддзяў | ||||||||||
![]() | ||||||||||
Суцэльнае асяроддзе
| ||||||||||

Паверхневае нацяжэнне — гэта імкненне паверхняў вадкасці ў стане спакою скарачацца да мінімальна магчымай плошчы паверхні. Паверхневае нацяжэнне — гэта тое, што дазваляе аб'ектам з больш высокай шчыльнасцю, чым вада, такім як лязо брытвы і насякомыя (напрыклад, водныя бегуны) плаваць на паверхні вады, не апускаючыся нават часткова.
На мяжы вадкасць-паветра паверхневае нацяжэнне ўзнікае ў выніку большага прыцягнення малекул вадкасці адна да адной (за кошт кагезіі), чым да малекул у паветры (за кошт адгезіі).[1]
Тут задзейнічаны два асноўныя механізмы. Адным з іх з'яўляецца ўнутраная сіла малекул на паверхні, якая прымушае вадкасць сціскацца.[2][3] Па-другое, гэта тангенцыяльная сіла, паралельная паверхні вадкасці.[3] Гэтую тангенцыйяльную сілу звычайна называюць паверхневым нацяжэннем. Канчатковы эфект заключаецца ў тым, што вадкасць паводзіць сябе так, быццам яе паверхня пакрыта расцягнутай эластычнай мембранай. Але з гэтай аналогіяй нельга заходзіць занадта далёка, бо нацяжэнне эластычнай мембраны залежыць ад ступені дэфармацыі мембраны, у той час як паверхневае нацяжэнне з'яўляецца неад'емнай уласцівасцю падзелу вадкасць-паветра або вадкасць-пар.[4]
У іншым моўным раздзеле ёсць больш поўны артыкул Surface tension(англ.) |
ЗноскіПравіць
- ↑ Surface Tension - an overview | ScienceDirect Topics . www.sciencedirect.com. Архівавана з першакрыніцы 30 снежня 2021.
- ↑ Surface Tension (Water Properties) – USGS Water Science School. live . US Geological Survey (1 ліпеня 2015). Архівавана з першакрыніцы October 7, 2015.
- ↑ а б The molecular mechanism of surface tension. 1971. https://michaelberryphysics.files.wordpress.com/2013/07/berry018.pdf. Retrieved on 8 July 2020.
- ↑ Physics, Volume 2. John Wiley & Sons. 2010-04-20. https://books.google.com/books?id=hAZ-DwAAQBAJ. Retrieved on 2021-03-19.