Падляшскае ваяводства (1513—1795)

ваяводства Вялікага Княства Літоўскага і Каралеўства Польскага ў 1513—1795 гадах

Падляшскае ваяводства (лац.: Palatinatus Podlachiae), таксама Падляшска-Берасцейскае і Наднарвенскае ваяводства[1] — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў заходняй частцы Вялікага Княства Літоўскага1569 года ў складзе Каралеўства Польскага). Цэнтрам ваяводства з’яўляўся горад Дарагічын.

Падляшскае ваяводства
Герб[d]
Герб[d]
Краіна
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтр
Дата ўтварэння 29 жніўня 1513
Дата скасавання 1795
Кіраўнік ваявода падляшскі
Насельніцтва
  • 226 392 чал. (1790)
Падляшскае ваяводства на карце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гербам ваяводства былі аб’яднаныя гербы: польскі і літоўскі — арол без кароны ў чырвоным полі і Пагоня.

Гісторыя

правіць
 
Герб ваяводства. 1555

Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел

правіць

Пасля адміністрацыйнай рэформы 1565—1566 гадоў ваяводства падзялялася на тры паветы — Дарагічынскі, Мельніцкі і Бельскі.

Ваяводскі соймік праводзіўся ў Дарагічыне, там жа склікалася паспалітае рушэнне. Павятовыя соймікі праходзілі ў Дарагічыне, Мельніку і Бельску. Мясцовая шляхта абірала двух дэпутатаў на вальны сойм Рэчы Паспалітай Абодвух Народаў.

Гл. таксама

правіць

Зноскі

правіць

Літаратура

правіць