Партрэт Аляксандра Астрожскага
Партрэт Аляксандра Януша Астрожскага, князя Заслаўскага, намаляваны мастаком барока Андрэасам Штэхам. Захоўваецца ў калекцыі Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь[1].
| ||
| Андрэас Штэх[d] | ||
| Партрэт Аляксандра Астрожскага. 1670-я | ||
| Матэрыял | палатно і алейныя фарбы | |
|---|---|---|
| Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь, Мінск | ||
| (інв. ЗЖ-129) | ||
Гісторыя правіць
Паходзіць з калекцыі Радзівілаў у Нясвіжы (№ 11, 77; да 1941). Захоўваўся ў Дзяржаўнай карціннай галерэі БССР да 1941 года, фондах Музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны (з 1948), у Дзяржаўным музеі БССР (з 1957 да 1968)[1].
Рэстаўрыраваны ў Дзяржаўным Рускім музеі А. Б. Брындаравым у 1969—1975 (Ленінград)[1].
Захоўваецца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі (Мінск)[1].
Апісанне правіць
На партрэце Аляксандр Януш апрануты ў прыдворны французскі касцюм[2]. На ім моднага карычнева-табачнага колеру бескаўняровы жустакор са шчыльным радам дробных залатых гузікаў ад шыі да ніжняга краю правай палы, а па краю левай — такім жа радам праразных петляў, аздобленых залатой ніццю. Па парыжскай прыдворнай модзе жустакор зашпілены толькі да сярэдзіны грудзей. Вельмі нізка размешчаныя і коса прарэзаныя кішэні з клапанамі таксама аздоблены радам гузікаў[2].
З-пад жустакора відаць расшытая залатымі і сярэбранымі ніткамі частка доўгай весты (камзола). Вельмі пышныя, пашыраныя ўніз рукавы тонкай белай кашулі завязаны вышэй запясця зялёнымі і чырвонымі стужкамі. Петлямі з такіх жа стужак перахоплены рукавы кашулі вышэй локця[2]. Канцы стужак заканчываюцца металічнымі наканечнікамі («эгійетамі»). Пучкамі такіх жа стужак упрыгожаны плечы і падвязкі панчох. З-пад кароткіх рукавоў жустакора выпушчана палоска іспанскіх карункаў, сплеценых з залатых ніцей. Пучком стужак упрыгожаны мяккі стаячы каўнер кашулі з карункавым жабо, выкладзеным зверху жустакора[2].
Штаніны нагавіц, якія нагадваюць падушкі, для захавання формы ў такім касцюме набівалі пакляй, конскім воласам[2]. На нагах у Астрожскага надзеты пашытыя з такога ж карычнева-табачнага сукна панчохі, падвязаныя пад каленямі пучкамі стужак, і светла-карычневага колеру глыбокія туфлі на высокіх абцасах з усечаным наском, якія зашпілены на пад’ёме засцежкай у выглядзе вострага банта[2].
На галаве ў Астрожскага пышны алонжавы парык, а злева, з проразі жустакора праглядвае эфес шаблі. Справа на століку ляжыць капялюш з шырокімі загнутымі палямі, краі якога аздоблены залатым пазументам.
Выстаўкі правіць
- Другое нараджэнне партрэтаў з Нясвіжа і Гродна. Мінск. 1982
- Партрэты з Нясвіжа і Гродна. Каўнас. Яраслаўль. 1983
- Рэстаўрацыя музейных каштоўнасцей у БССР. Мінск. 1985
- Партрэты знакамітых постацяў даўняй Рэчы Паспалітай у мінскіх зборах. Кракаў. 1991
- Мастацтва барока ў Беларусі. Мінск. 1991
- Дзе Усход сустракаецца з Захадам. Варшава. 1993
- Партрэты XVI—XVIII стст. з Нясвіжа. Мінск. 1994
Зноскі
- ↑ а б в г Высоцкая Н. Ф. Жывапіс барока Беларусі. — 2003. — С. 118-119. — 304 с. — 3 000 экз. — ISBN 985-11-0253-9.
- ↑ а б в г д е Бялявіна, В. М. Беларускі касцюм / В. М. Бялявіна, Л. В. Ракава. — Мінск : Беларусь, 2017. — 463 с. : іл. ISBN 978-985-01-1241-5
Літаратура правіць
- Бялявіна, В. М. Беларускі касцюм / В. М. Бялявіна, Л. В. Ракава. — Мінск : Беларусь, 2017. — 463 с. : іл. ISBN 978-985-01-1241-5
- Высоцкая Н. Ф. Жывапіс барока Беларусі. — 2003. — С. 69-70. — 304 с. — 3 000 экз. — ISBN 985-11-0253-9.