Партызанская брыгада імя І. В. Сталіна (П. І. Гулевіч)
Партызанская брыгада імя І. В. Сталіна — партызанская брыгада, створаная ў лістападзе 1942 года на базе 125-га атрада імя Сталіна, арганізаванага ў сакавіку 1942 года ў Дзяржынскім раёне. Дзейнічала на акупіраванай тэрыторыі Валожынскага, Дзяржынскага, Івянецкага, Мінскага, Стаўбцоўскага раёнаў. 5 ліпеня 1944 года брыгада (1160 партызан, 5 атрадаў) злучылася з Чырвонай Арміяй.
| Партызанская брыгада імя І. В. Сталіна | |
|---|---|
| Гады існавання | 1942—1944 |
| Краіна |
 СССР Беларуская ССР |
| Падпарадкаванне | Беларускі штаб партызанскага руху |
| Уваходзіць у | Лідскае партызанскае злучэнне |
| Тып | партызаны |
| Функцыя | змаганне з акупантамі |
| Колькасць | 1160 партызан (5.7.1944) |
| Дыслакацыя | Валожынскі, Дзяржынскі, Івянецкі, Мінскі, Стаўбцоўскі раёны |
| Войны |
Другая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна |
| Удзел у | |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры | П. І. Гулевіч |
Склад правіць
Пры фарміраванні брыгада з асабовага складу 125-га атрада імя Сталіна былі створанаы атрады «Бальшавік», імя Дзяржынскага і імя Суворава. У снежні ў брыгаду былі ўключаны асобна дзейныя атрады імя Чапаева і імя Будзённага. Пазней у брыгадзе былі сфарміраваны атрады імя Пархоменкі, імя Панамарэнкі і іншыя. У кастрычніку 1943 года на базе атрада імя Дзяржынскага была створана партызанская брыгада імя Ф, Э. Дзяржынскага, у снежні 1943 года на базе атрадаў імя Чапаева і імя Пархоменкі — партызанская брыгада імя В. І. Чапаева, на базе атрадаў імя Будзённага і імя Панамарэнкі — партызанская брыгада імя П. К. Панамарэнкі. На момант злучэння з Чырвонай арміяй у склад брыгады ўваходзілі:
- атрад «Бальшавік»;
- атрад імя Суворава;
- атрад імя Рыжака[1];
- атрад імя Кірава;
- атрад імя Сталіна.
Камандаванне правіць
Камандзір правіць
Камісар правіць
Начальнік штаба правіць
- І. К. Карпаў
Гісторыя правіць
Партызаны брыгады разам з іншымі брыгадамі і атрадамі у 1942 і ў пачатку 1943 наносілі удары па апорным пунктам, гарнізонам і паліцэйскім участкам, ачышчалі ад ворага Івянецкую зону. У ліпені — жніўні 1943 года правялі 17 баёў супраць карных экспедыцый і за выхад з блакады. У чэрвені 1944 года зрабілі 24 дыверсіі, пусцілі пад адхон 6 эшалонаў, падарвалі 3 масты, 14 аўтамашын. У ноч на 20 чэрвеня 1944 года на ўчастку Коласава — Негарэлае падарвалі каля 600 рэек, пашкодзілі 500 метраў тэлефонна-тэлеграфнай лініі.
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ названы ў гонар камандзіра 125-га атрада імя Сталіна С. А. Рыжака, які загінуў у баі.
Літаратура правіць
- Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.