Партызанская брыгада імя А. Ф. Данукалава

Партызанская брыгада на тэрыторыі БССР у гады Вялікай Айчыннай вайны

Партызанская брыгада імя А. Ф. Данукалавапартызанская брыгада, створаная ў красавіку 1942 года. Да мая 1944 года называлася брыгада «Аляксея». Дзейнічала на акупіраванай тэрыторыі Касплянскага раёна Смаленскай вобласці, Лёзненскага, Суражскага, Віцебскага, Аршанскага, Багушэўскага, Бешанковіцкага, Ушацкага, Пліскага раёнаў БССР. 1 ліпеня 1944 года брыгада (1817 партызан, 3 батальёны, 12 атрадаў) злучылася з Чырвонай Арміяй. Камандзіру брыгады Данукалаву прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.

Партызанская брыгада імя А. Ф. Данукалава
Гады існавання 1942—1944
Краіна  СССР
 РСФСР
 Беларуская ССР
Падпарадкаванне Беларускі штаб партызанскага руху
Тып партызаны
Функцыя змаганне з акупантамі
Колькасць 1817 партызан (1.7.1944)
Дыслакацыя
Войны Другая сусветная вайна
Вялікая Айчынная вайна
Камандзіры
Вядомыя камандзіры

Брыгада была створана на базе атрадаў «Радзіма»[1], «Крэпасць»[2], «Граза ворагам»[3]. У ліпені 1942 года атрад К. В. Зюкава быў вылучаны для арганізацыі новай брыгады, якая ў баях з праціўнікам была рассеяна. У ліпені 1942 года з брыгады быў вылучаны атрад І. І. Уласава (Бліна) (партызанская брыгада «За Савецкую Беларусь»). У лютым 1943 года атрады «Радзіма» і «Крэпасць» выйшлі ў савецкі тыл і былі расфарміраваны. Атрад «Перамога» быў вернуты ў Смаленскую вобласць (партызанскі полк «Трынаццаць»). У маі 1943 года з брыгады былі вылучаны атрады імя Чапаева, «Граза», «Буравеснік» для арганізацыі Лёзненская партызанскай брыгады. У розны час былі расфарміраваны атрады І. І. Гур'ева, А. С. Гайдукова, імя Сталіна, «Савецкая Беларусь», «Звязда», «Казбек», іх асабовы склад увайшоў у іншыя атрады брыгады. Усе атрады брыгады ў лютым 1943 года былі аб'яднаны ў тры батальёны. На дату злучэння з Чырвонай Арміяй у склад брыгады ўваходзілі:

  • 3 батальёны;
  • атрад «Прагрэс» (1-ы);
  • атрад «Смерць ворагам» (4-ы);
  • атрад «Марак» (6-ы);
  • атрад імя Селіваненкі (8-ы)[4];
  • атрад імя Варашылава (10-ы);
  • атрад «Інтэрнацыянал» (12-ы);
  • атрад «Гвардзеец» (13-ы);
  • атрад «Знішчальнік» (14-ы);
  • атрад «Сокал» (15-ы);
  • атрад «Камсамолец» (16-ы);
  • атрад «Мсцівец» (17-ы);
  • атрад «Бальшавік» (20-ы).

Камандаванне

правіць

Камандзіры

правіць

Камісары

правіць

Начальнікі штаба

правіць
  • А. С. Гайдукоў;
  • Я. М. Антоненка;
  • Ф. І. Пласкуноў;
  • І. М. Піменаў.

Гісторыя

правіць

Партызаны праводзілі дыверсіі на лініях камунікацый, у тым ліку на чыгунках ВіцебскОрша, Віцебск — Смаленск, ПолацкМаладзечна. У ліпені — лістападзе 1942 года разбілі нямецкія гарнізоны ў вёсках Шапурова, Будзянка, Ляшчова Суражскага, Стасева Лёзненскага раёнаў. У снежні 1942 — лютым 1943 гадоў удзельнічалі ў баях з карнікамі, разбілі нямецкія гарнізоны ў вёсках Жабенцяі, Мельны, Баліна, Мішуткі Суражскага раёна. У кастрычніку 1943 года ўдзельнічалі ў баях супраць карнікаў каля вёсак Рубеж, Вадапоева, Вуглы Бешанковіцкага раёна, тройчы нападалі на нямецкі гарнізон у вёсцы Бачэйкава, удзельнічалі ў Лепельскай аперацыі. У красавіку — маі 1944 года ў Полацка-Лепельскай партызанскай зоне брыгада вяла баі з карнікамі на рубяжы вёсак Замошша, Царкавішча, Тартак, Казімірова, Ветча, Лагі, Бушанка Ушацкага раёна. У ноч на 3 мая разам з іншымі брыгадамі прарвала блакаду, разбіла гарнізоны ў вёсках Баяры, Бондары, Ляпейкі, Піскунова, Каменка, Слабада Пліскага раёна. У «рэйкавай вайне» на чыгуначных участках ПадсвіллеКруляўшчына, ЗамасточчаЛычкоўскага, Сасноўка — Замасточча падарвалі больш за 2,9 тысяч рэек. Перад наступленнем Чырвонай Арміі актывізавала баявую дзейнасць на дарогах КублічыБеразіно, Кублічы — Востраў, Кублічы — Круляўшчына.

Памяць

правіць

Брыгада ўвекавечана ў мемарыяльным комплексе «Прарыў» у ліку 16 партызанскіх брыгад. У 1976 годзе ў гонар брыгады ўстаноўлены мемарыяльныя дошкі на чыгуначнай станцыі Выдрэя Лёзненскага раёна, у вёсцы Рабава Віцебскага раёна, у вёсцы Вялікія Дольцы Ушацкага раёна. У 1979 годзе на будынку мемарыяльнага музея А. Ф. Данукалава ў вёсцы Кавалі Лёзненскага раёна ўстаноўлена мемарыяльная дошка, у 1977 годзе ў вёсцы Пагосцішча Лёзненскага раёна пастаўлена стэла.

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. арганізаваны ў жніўні 1941 года
  2. арганізаваны ў красавіку 1942 года
  3. арганізаваны ў красавіку 1942 года
  4. створаны ў жніўні 1941 года, да ліпеня 1942 дзейнічаў самастойна, у кастрычніку нададзена імя М. Н. Селіваненкі, які загінуў

Літаратура

правіць