Парфія — у старажытнасці тэрыторыя на паўднёвым усходзе ад Каспійскага мора. З VI ст. да н.э. да заваявання яе Аляксандрам Македонскім Парфія лічылася правінцыяй дзяржавы Ахеменідаў, затым уваходзіла ў склад дзяржавы Селеўкідаў, а з 250 да н.э. па 227 г. на тэрыторыі Парфіі існавала Парфянскае царства. Па меры таго, як прыходзіла да заняпаду дзяржава Селеўкідаў, сама Парфія мацнела і пашыралася. У перыяд свайго найбольшага росквіту Парфянскае царства распасціралася ад Вавілоніі праз Іран да даліны Інда. Парфянскае царства спыніла сваё існаванне каля 227 г., калі ўзнікла дзяржава Сасанідаў[1].

Тэрыторыя Парфіі
Парфянскі вершнік на выстаўцы ў Палацца Мадама, Турын.

Зноскі

Літаратура правіць