Міжнароднае таварыства працоўных
Міжнароднае таварыства працоўных або Першы інтэрнацыянал — першая міжнародная рабочая арганізацыя.
| Міжнароднае таварыства працоўных | |
|---|---|
 | |
 | |
| Адміністрацыйны цэнтр | Лондан, Вялікабрытанія |
| Тып арганізацыі | палітычны інтэрнацыянал |
| Заснаванне | |
| Дата заснавання | 28 верасня 1864 года |
| Ліквідацыя | |
| Дата скасавання | 15 ліпеня 1876 года |
| Колькасць членаў | 6 500 000 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
 Канцэпцыя
Ідэалогіі
Інтэрнацыяналы
Асобы
Іншае
|
Гісторыя правіць
28 верасня 1864 года у Лондане прайшоў мітынг у падтрымку паўстання ў Польшчы. У мітынгу ўдзельнічалі англійскія рабочыя, а таксама рабочыя-імігранты з Францыі і Германіі. На мітынгу было прынята рашэнне аб стварэнні міжнароднай рабочай арганізацыі, якая атрымала назву Міжнароднае таварыства працоўных. Старшынёй таварыства стаў Карл Маркс. Устаноўчы маніфест арганізацыі быў прыняты 1 лістапада 1864 года.
3-8 верасня 1866 года ў Жэневе адбыўся I кангрэс Інтэрнацыянала, у якім удзельнічалі 60 дэлегатаў, якія прадстаўлялі 25 секцый і 11 таварыстваў Вялікабрытаніі, Францыі, Швейцарыі і Германіі. Кангрэс абмеркаваў пытанне аб прафсаюзах. У рашэнні кангрэса было сказана, што прафсаюзы павінны арганізаваць барацьбу пралетарыяту супраць сістэмы наёмнай працы і ўлады капіталу - барацьбу не толькі эканамічную, але і палітычную. Сярод іншага, патрабаваліся 8-гадзінны працоўны дзень, ахова жаночай і забарона дзіцячай працы, бясплатная політэхнічная адукацыя, увядзенне рабочых міліцый замест пастаянных войскаў.
2-8 верасня 1867 года ў Лазане сабраўся II кангрэс, на якім былі таксама дэлегаты ад Бельгіі і Італіі. Рэзалюцыя кангрэса абвяшчала неад’емнасць палітычных свабод як умовы сацыяльнага вызвалення пралетарыяту.
6—13 верасня 1868 года ў Бруселі прайшоў III кангрэс Інтэрнацыянала пры ўдзеле сотні дэлегатаў (дадаліся ўдзельнікі з Іспаніі). У выніку вострых спрэчак і гарачых дыскусій было прынята рашэнне, што не толькі рудні, шахты, лясы, фабрыкі і да таго падобнае павінны быць звернутыя ў грамадскую ўласнасць, але і зямля.
6-12 верасня 1869 года адбыўся IV кангрэс інтэрнацыянала ў Базелі. Кангрэс прымае рашэнне арганізаваць працоўных у таварыствы супраціву і заклікаў да абагульнення зямлі.
У 1872 годзе ў Гаазе прайшоў V кангрэс таварыства. На гэтым кангрэсе ў інтэрнацыянале адбыўся раскол на дзве плыні - марксістаў і анархістаў. Група дэлегатаў, сканцэнтраваная вакол ідэй Міхаіла Бакуніна, абвінаваціла Маркса ў аўтарытарызме, завошта была выключаная з кіруючых органаў інтэрнацыяналу. Выключаная група ўтварыла сваю арганізацыю пад назвай Анархісцкі інтэрнацыянал. Анархісцкі інтэрнацыянал правёў яшчэ некалькі кангрэсаў, але самараспусціўся ў 1877 годзе. Марксісцкае Міжнароднае таварыства працоўных таксама прыняло рашэнне аб самароспуску на год раней, у 1876 годзе.
Спасылкі правіць
- Гісторыя Першага Інтэрнацыяналу, Marxists.org
[[Катэгорыя:Палітычныя інтэрнацыяналы]