Печ

У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Печ (значэнні).

Печ — прылада для ацяплення розных будынкаў (напрыклад, дома, лазні) або для атрымання высокай тэмпературы, неабходнай у тым ці іншым тэхналагічным працэсе (выпечка хлеба, абпал керамікі, тэрмаапрацоўка металаў, лабараторныя даследаванні).

Печ. Беларускі музей народнай архітэктуры і побыту
Печка ў беларускай хаце: 1. Курчына; 2. Стоўп; 3. Пячурка ў стаўпе; 4. Карніза; 5. Загнет; 6. Паднябенне (столь у печы); 7. Чалеснік (перагародка); 8. Падзагнетніца; 9. Чарэнь; 10. Пячурка; 11. Пяколак; 12. Запечак; 13. Под; 14. Падпечча; 15. Комін; 16. Камянок; 17. Юшка; 18. Засланка; 19. Закабай; 20. Чало (дзіра ў чалесніку); 21. Запечкі; 22. Ліхта (дзірка для ўторквання лучыны); 23. Мост (пол), масніца (дошка); 24. Пол (насціл, каб спаць); 25. Прыпечак.

ТыпыПравіць

  • Курная печ. Да першай паловы ХІХ стагоддзя найбольш распаўсюджанымі былі глінабітныя печы на драўляная аснове без коміна (курныя). Аднак да канца стагоддзя яны амаль цалкам знікаюць і замяняюцца белымі.
  • Напаўбелая печ — пераходны тып, калі меўся вывад для дыму збіты з дошак ці цэльнага камля.
  • Белая печ
  • Буржуйка
  • Галандка
  • Кухонная пліта
  • Руская печ
  • Тандыр

Таксама сучасны свет неймаверны без прамысловых печаў разнастайнай канструкцыі і прызначэння.

Печ, у залежнасці ад канструкцыі, можа тапіцца цвёрдым (дровы, драўняны, каменны вугаль, торф), вадкім (газа, мазут, нафта і інш) або газападобным палівам (у асноўным, прыродны газ) або электрычнасцю (электрапечка).

Бытавыя печы на цвёрдым паліве дзеляцца на два віды печы з прымусовым рухам газаў (канальныя) і печы са свабодным рухам газаў (калпаковыя). Першыя ў сваю чаргу адрозніваюцца па канфігурацыі комінаў (каналаў): з паслядоўнымі каналамі, супрацьцёкаванаясістэма (фінская, Finnish counterflow system), камбінаваныя і інш.

ЛітаратураПравіць

СпасылкіПравіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Печ&oldid=3802174"