Хасэ́ Пласі́да Дамі́нга-Эмбі́ль (ісп.: José Plácido Domingo Embil; нарадзіўся 21 снежня 1941, Мадрыд) — іспанскі оперны спявак (тэнар), дырыжор.

Пласіда Дамінга
ісп.: José Plácido Domingo Embil
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 21 студзеня 1941(1941-01-21)[1][2][…] (83 гады)
Месца нараджэння
Краіна
Бацька Plácido Domingo Ferrer[d]
Маці Pepita Embil[d]
Жонка Marta Domingo[d]
Дзеці Plácido Domingo Jr.[d]
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Педагог Igor Markevitch[d]
Прафесіі оперны спявак, дырыжор, акцёр
Пеўчы голас гераічны тэнар[d], барытон і тэнар[3]
Інструменты вакал
Жанры опера
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
ордэн Брытанскай імперыі рыцар-камандор ордэна Брытанскай імперыі Grand Cross of the Order of Civil Merit ордэн Дружбы Great Silver Medal of Honour for Services to the Republic of Austria ордэн Ізабелы Каталічкі Order of Civil Merit Civil Order of Alfonso X, the Wise ордэн Мастацтваў і літаратуры Golden Medal for Merit to Culture камандор ордэна Мастацтваў і літаратуры камандор ордэна Ганаровага Легіёна афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна кавалер ордэна Ганаровага Легіёна ордэн Дастык II ступені Commander of the Order of Cultural Merit Order of Cultural Merit Вялікі крыж ордэна Ізабелы Каталічкі Grand Cross of the Civil Order of Alfonso X the Wise Gold Medal for Tourism Merit Прэзідэнцкі медаль Свабоды

кавалер Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (2 красавіка 1997)

ганаровы знак «За заслугі перад Аўстрыйскай Рэспублікай» Austrian Decoration for Science and Art ордэн Інфанта дона Энрыке Order of Public Instruction Grand Cross of the Order of Public Instruction Grand Cross of the Order of Prince Henry Grand Cross of the Order of the Sun of Peru‎ Knight of the National Order of the Cedar

Ганаровае Колца горада Вены[d]

залаты знак «За заслугі перад горадам Венай»[d]

прэмія прынцэсы Астурыйскай за дасягненні ў мастацтве

Імператарская прэмія (2013)

залаты медаль Каралеўскага філарманічнага таварыства[d] (1999)

прэмія цэнтра Кенэдзі

любімы сын Мадрыда[d] (2013)

Order of the Aztec Eagle

ганаровы доктар Мадрыдскага ўніверсітэта Камплутэнсэ[d] (1989)

honorary doctorate of the University of Murcia[d] (2014)

ганаровы доктар Гарвардскага ўніверсітэта[d] (2011)

Lo Nuestro Excellence Award[d] (1991)

Latin Recording Academy Person of the Year[d] (2010)

Birgit Nilsson Prize[d] (2009)

зорка на галівудскай «Алеі славы» (2 верасня 1993)

медаль «За мастацтва і навуку»[d] (1992)

ганаровы доктар Саламанкскага ўніверсітэта[d] (2015)

Galardón Camino Real[d] (2012)

Нацыянальны ордэн Кедра медаль «За заслугі ў культуры Gloria Artis»
Princess of Asturias Awards

Classic Brit Awards[d]

placidodomingo.com
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфія

правіць

Вучыўся ў Нацыянальнай кансерваторыі музыкі (Мексіка). Яго дэбют у оперы адбыўся ў 1960 у мексіканскім горадзе Мантэрэі (партыя Альфрэда ў оперы Дж. Вердзі «Травіята»). У першай палове 1960-х г. спяваў у Ізраільскай нацыянальнай оперы. У 1968 дэбютаваў у «Метраполітэн-опера» (Нью-Ёрк). За сваю музычную кар’еру Дамінга выканаў больш сотні вядучых оперных партый — ад Моцарта і Вердзі да Берліёза і Пучыні. Здымаўся ў фільмах-операх. Выступае і як оперны дырыжор. Атрымаў міжнародную вядомасць у лірычных і драматычных партыях у італьянскіх операх. Выканаў шэраг галоўных роляў у нямецкіх операх Р. Вагнера. Лічыцца непераўзыдзеным Атэлам сучаснасці. У 1990-я г. адбылося некалькі папулярных сумесных (з Л. Павароці і Х. Карэрасам) выступленняў пад назвай «Тры тэнары». У 2002 атрымаў высокі тытул Брытанскай імперыі — ганаровае рыцарства (пасвечаны ў рыцары). Выкананне Пласіда Дамінга вызначаецца вышэйшым сінтэзам акцёрскага і вакальнага майстэрства, натуральнай, спантаннай эмацыянальнасцю.

Зноскі

  1. Placido Domingo // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Placido Domingo // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

Літаратура

правіць
  • Культуралогія: Энцыкл. даведнік / Уклад. Э. Дубянецкі. — Мн.: БелЭн, 2003. ISBN 985-11-0277-6

Спасылкі

правіць