Полацкая мастацкая галерэя

(Пасля перасылкі з Полацкая карцінная галерэя)

Полацкая гарадская карцінная галерэя — мастацкая галерэя Полацка. Адкрыта 20 лютага 1981 года як філіял Краязнаўчага музея. У 1985 годзе яна ўвайшла ў склад Полацкага гісторыка-культурнага музея-запаведніка.

Полацкая мастацкая галерэя
Заснаваны 1981
Месцазнаходжанне
Абраз «Узнясенне Ісуса Хрыста» з Экімані.

Гісторыя правіць

З 1981 па 1991 г. Карцінная галерэя размяшчалася ў будынку Богаяўленскага сабора, помніку архітэктуры XVIII стагоддзя, які раней з'яўляўся саборам Богаяўленскага мужчынскага манастыра, заснаванага ў XVI стагоддзі.

У 1992 годзе, у сувязі з перадачай будынка Богаяўленскага сабора Полацкай епархіі, дзейнасць Карціннай галерэі працягвалася ў будынку Музея беларускага кнігадрукавання.

З 2002 года Мастацкая галерэя, як філіял Нацыянальнага Полацкага гісторыка-культурнага музея-запаведніка, размяшчаецца ў адным з карпусоў былога езуіцкага калегіума, адкрытага ў 1581 годзе па загаду караля Рэчы Паспалітай Стэфана Баторыя. Пасля 1784 будаўніцтва новых карпусоў калегіума ўзначаліў Габрыэль Грубер — вядомы ў Еўропе архітэктар, матэматык, фізік, астраном, тэолаг. Па яго праекце ў 1788 г. быў пабудаваны спецыяльны трохпавярховы корпус для музея. Сярод калекцый гістарычнага і прыродазнаўчага планаў, у гэтым музеі знаходзілася карцінная галерэя, у сходзе якой былі палотны Сальватору Розы з Вероны, варшаўскага мастака Шымона Чаховіча, працы Ігната Дорату, Аўгустына Нядзвецкага, Малахоўскага і інш, копіі з палотнаў Рафаэля, Тыцыяна, Рубенса. Сцены галерэі ўпрыгожвалі фрэскі, выкананыя самім г. Грубер. У цяперашні час у Мастацкай галерэі размешчаны: пастаянная экспазіцыя, некалькі залаў для зменных выстаў і Мастацкі салон.

Экспазіцыя правіць

Пастаянная экспазіцыя знаёміць з развіццём выяўленчага мастацтва Беларусі, пачынаючы з раздзела «Сценапіс XII—XIX стагоддзяў Спаса-Праабражэнскай царквы XII стагоддзя Полацкага Спаса-Еўфрасіннеўскага манастыра».

Раздзел іканапісу XVIII—XIX стагоддзяў, акрамя існуючых культавых прадметаў, уключае ў сябе шэсць абразоў XVIII стагоддзя мясцовай школы іканапісу з іканастаса Сафійскага сабора, калекцыю культавага меднага ліцця XIX стагоддзя і прадметы археалогіі XII стагоддзя.

Раздзел «Мастацтва Беларусі XX стагоддзя» ў храналагічным парадку, з 1935 г., прасочвае этапы развіцця беларускага мастацтва і знаёміць са значнымі імёнамі мастакоў.

Калекцыя ўвесь час папаўняюцца па меры правядзення археалагічных раскопак у горадзе, раскрыцця сценапісу аднаго з самых старажытных храмаў Беларусі, Спаса-Праабражэнскай царквы XII ст., вывучэння і пошуку гістарычнага мінулага Полаччыны, набыцця твораў беларускіх мастакоў.

Літаратура правіць

  • Музеі Беларусі=Museums Belarus: Інфармацыя аб музеях сістэмы Мін-ва культуры Рэсп. Беларусь / Склад. А. Б. Сташкевіч [і інш.]; Пер. з бел. мовы А. Б. Сташкевіч, В. У. Мірончык. — Мн.: Беларусь, 2001. — 272.