Польдар

По́льдар (нідэрл.: polder) — асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак узбярэжжа. Польдары звычайна размяшчаюцца на месцы нізінных забалочаных марскіх узбярэжжаў — маршаў, часта ніжэй узроўню мора, абаронены ад мора ці іншых вадаёмаў валамі, дамбамі і іншымі гідратэхнічнымі збудаваннямі ад затаплення марскімі і рачнымі водамі. Узровень грунтавых водаў у польдарах рэгулюецца дрэнажнымі ўстройствамі, часта з машыннай адпампоўкай вады. Польдары адрозніваюцца высокай урадлівасцю, таму звычайна апрацоўваюцца.

Польдар у Несмерсілі (Германія), від з паветра, май 2012

Нордостполдэр (Нідэрланды), асушанага ў 1936—42 гадах (плошча 595,41 км²)

Распаўсюджанне

Распаўсюджаны галоўным чынам па берагах Паўночнага мора (у Нідэрландах, Даніі, Германіі), а таксама ў Польшчы, Японіі і некаторых месцах Атлантычнага ўзбярэжжа ЗША, сустракаюцца па ўзбярэжжы Чорнага мора каля Адэсы (Украіна). Найбуйнейшыя польдары былі створаны ў Нідэрландах у рамках праекта «Зёйдэрзэ». Значная колькасць польдарных земляў з даўніх часоў існуе на тэрыторыі цяперашняй Калінінградскай вобласці (Палескі, Слаўскі раёны). Маюцца асушаныя польдарныя землі ў Літве, Латвіі (Курзэмэ) і збольшага ў Эстоніі.

Гл. таксама

• Літараль
• Маршы
• Маршавыя глебы

Літаратура

• Morten Stenak. 2005. De inddæmmede Landskaber - En historisk geografi. Landbohistorik Selskab.
• Ven, G.P. van de (red.) 1993. Leefbaar laagland: geschiedenis van waterbeheersing en landaanwinning in Nederland. Matrijs, Utrecht.
• Wagret, P. 1972. Polderlands. London : Methuen.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Польдар