Праваслаўная Царква Украіны
Праваслаўная царква Украіны (укр.: Православна церква України) — аўтакефальная памесная праваслаўная Царква, якая заняла з 6 студзеня 2019 года 15-е месца ў дыптыху аўтакефальных памесных Цэркваў. Мае юрысдыкцыю выключна на тэрыторыі Украіны.
Праваслаўная царква Украіны | |
---|---|
Православна церква України | |
Міхайлаўскі Залатаверхі манастыр у Кіеве — цэнтральны кафедеральны сабор ПЦУ | |
Асноўная інфармацыя | |
Аўтакефалія | з 2019 |
Прызнанне аўтакефаліі | з 2019 (Канстанцінопальская праваслаўная царква[1], Эладская праваслаўная царква[2], Александрыйская праваслаўная царква[3]), з 2020 (Кіпрская праваслаўная царква[4][5]) |
Прадстаяцель у наш час | Мітрапаліт Епіфаній |
Цэнтр | Кіеў |
Рэзідэнцыя Прадстаяцеля | Кіеў |
Юрысдыкцыя (тэрыторыя) |
![]() |
Царква-маці | Канстанцінопальскі патрыярхат |
Мова набажэнстваў | украінская |
Каляндар | Юліянскі і новаюліанскі каляндар |
Колькасць | |
Епіскапаў | 59 |
Епархій | 44 |
Манастыроў | 79 |
Прыходаў | 7098 (станам на 10.08.2020) |
Вернікаў | 58 % каля праваслаўных[6] |
Кіеўская мітраполіяПравіць
У 988 г. у выніку хрысціянізацыі Кіеўскай Русі Уладзімірам Святаславічам была ўтворана першая ўкраінская хрысціянская царква з цэнтрам у горадзе Кіеве пад назвай Кіеўская мітраполія Усяленскага патрыярхату Канстанцінопаля.[7] Пасля Берасцейскай уніі 1596 г. адбыўся раскол ва ўкраінскім хрысціянстве, якое падзялілася на праваслаўных і католікаў.
У 1685 г. Маскоўскі патрыярхат пачаў далучэнне Кіеўскай мітраполіі Усяленскага патрыярхату, высвяціўшы ў Масковіі кіеўскага мітрапаліта Гедэона. У 1686 г. праз сімонію Усяленскі Патрыярх Дыянісій IV (пазней быў падвергнуты анафеме) выдаў Сінадальны ліст, у якім даваў права высвячаць Кіеўскага мітрапаліта Маскоўскаму Патрыярху ў парадку аскезы, абранай саборам духавенства і вернікамі яго дыяцэзіі . У абавязковым парадку мітрапаліт Кіеўскі павінен згадваць Усяленскага Патрыярха Канстанцінопальскага як свайго Першаіерарха на любой службе, абвяшчаючы і пацвярджаючы сваю кананічную залежнасць ад Царквы -Маці, але ні адна з гэтых умоў не была выканана. Кіеўская мітраполія фактычна стала адной са звычайных епархій Маскоўскага патрыярхату, калі Пётр Вялікі ў 1722 г. абраў Варлаама (Ванятовіча) у сане архіепіскапа, а не мітрапаліта. Свяшчэнны Сінод Усяленскага Патрыярхату ў працэсе прадастаўлення Аўтакефаліі Украінскай Царкве на пасяджэнні 11 кастрычніка 2018 г. адмяніў Сінадальны ліст 1686 г. з -за сімоніі і грубага яе парушэння.[8]
Утварэнне царквыПравіць
Утворана на Аб’яднаўчым саборы 15 снежня 2018 года шляхам аб’яднання ўкраінскіх святароў некананічных праваслаўных юрысдыкцый (УПЦ КП і УАПЦ), а таксама асобных клірыкаў УПЦ МП.
Паводле прынятага статуту, царкву ўзначальвае прадстаяцель з тытулам «Мітрапаліт Кіеўскі і ўсяе Украіны». З 15 снежня 2018 года на гэтай пасадзе — мітрапаліт Епіфаній (Думенка), былы мітрапаліт Пераяслаўскі і Белацаркоўскі УПЦ КП.
16 снежня новаабраны прадстаяцель Праваслаўнай царквы Украіны мітрапаліт Епіфаній правёў першую літургію ў Міхайлаўскім саборы[9].
Вызнанне ПЦУ сусветным праваслаўемПравіць
Томас аб аўтакефаліі царквы быў ўручаны мітрапаліту Епіфанію ў Стамбуле 6 студзеня 2019 года асабіста Патрыярхам Канстанцінопальскім Варфаламеем[10].
12 кастрычніка 2019 года епіскапы Грэчаскай праваслаўнай царквы канчаткова афіцыйна прызналі самастойнасць Праваслаўнай царквы Украіны падчас пасяджэння Святога Сінода пад старшынствам архіепіскапа Афінскага і ўсяе Грэцыі Ераніма[11].
8 лістапада 2019 года Патрыярх Александрыйскі і ўсёй Афрыкі Феадор II падчас набажэнства ў Храме Архангелаў у Каіры пачаў памінаць імя Мітрапаліта Кіеўскага і ўсяе Украіны Епіфанія, чым распачаў еўхарыстычныя ўзаемаадносіны Александрыйскага патрыярхата з ПЦУ. Адначасова Галоўны Сакратарыят Патрыярхіі Александрыі і ўсёй Афрыкі распаўсюдзіў афіцыйнае паведамленне, якім спавясціў грамадскасць аб прызнанні Томаса Сусветнага Патрыярхату аб аўтакефаліі ПЦУ і ўключэнні імя яе прадстаяцеля ў дыптых для памінання[12].
Навучальныя ўстановыПравіць
- Львоўская праваслаўная багаслоўская акадэмія (Львоў)
- Кіеўская праваслаўная багаслоўская акадэмія (Кіеў)
- Валынская праваслаўная багаслоўская акадэмія (Луцк)
- Ужгарадская украінская багаслоўская акадэмія (Ужгарад)
- Івана-Франкоўскі багаслоўскі інстытут (Івана-Франкоўск)
- Ровенская духоўная семінарыя (Роўна)
- Дніпроўская духоўная семінарыя (Дніпро)
- Цярнопальская духоўная семінарыя (Цярнопаль)
- Львоўская духоўная семінарыя (Львоў)
Гл. таксамаПравіць
Зноскі
- ↑ TUT.BY: Патриарх Варфоломей подписал томос об автокефалии для новой украинской церкви Архівавана 5 студзеня 2019.
- ↑ Элладская православная церковь признала украинскую автокефалию . Deutsche Welle. Праверана 30 августа 2019.
- ↑ Українська правда: Один із найстаріших патріархатів світу визнав ПЦУ . Українська правда. Праверана 8 ноября 2019.
- ↑ [1] (грэч.)
- ↑ [2] (грэч.)
- ↑ РЕЛІГІЙНА САМОІДЕНТИФІКАЦІЯ НАСЕЛЕННЯ І СТАВЛЕННЯ ДО ОСНОВНИХ ЦЕРКОВ УКРАЇНИ: ЧЕРВЕНЬ 2021 РОКУ
- ↑ The subordination of the Metropolitanate of Kyiv to the Moscow church was carried out by Patriarch Dionysius without the consent and approval of the Holy and Holy Synod of the Great Church of Christ.
- ↑ DECISION OF THE SYNOD: THE UKRAINIAN CHURCH WILL RECEIVE A THOMOS. Full text (укр.). Ukrainska Pravda. Праверана 31 жніўня 2019.
- ↑ svaboda.org
- ↑ TUT.BY: Патриарх Варфоломей подписал томос об автокефалии для новой украинской церкви Архівавана 5 студзеня 2019.
- ↑ Грецька церква визнала Православну церкву України
- ↑ Українська правда: Один із найстаріших патріархатів світу визнав ПЦУ . Українська правда. Праверана 8 ноября 2019.
СпасылкіПравіць
- Дорошенко Д. Православна церква в минулому і сучасному житті українського народу. Берлін, 1940.
- Полонська-Василенко Н. Історичні підвалини УАПЦ. Рим, 1964.
- Олександр (Драбинко). Українська автокефалія як моральний виклик
- Ульяновський, В. Церква в Українській державі 1917—1920 рр. Кн.1-2. Київ: Либідь.