Прагматызм

Прагматызм (ад стар.-грэч.: πράγμα, родны склон πράγματος - «справа, дзеянне») — філасофская плынь, якая базуецца на практыцы, як крытэрыі ісціны і сэнсавай значнасці. Яго паходжанне звязваюць з імем амерыканскага філосафа XIX стагоддзя Чарльза Пірса, які першым сфармуляваў «максіму» прагматызму. Далей прагматызм развіваўся ў працах Уільяма Джэймса, Джона Дзьюі і Джорджа Сантаяны. Сярод асноўных напрамкаў прагматызму вядомыя інструменталізм, фалібілізм, антырэалізм, радыкальны эмпірызм, верыфікаціянізм і інш.

Спасылкі

• Elizabeth Anderson. Dewey’s Moral Philosophy. Stanford Encyclopedia of Philosophy
• Robert Burch. Charles Sanders Peirce. Stanford Encyclopedia of Philosophy
• Richard Field. John Dewey (1859—1952). Internet Encyclopedia of Philosophy
• N. Rescher. Process Philosophy. The Stanford Encyclopedia of Philosophy