Прарэктар

Прарэктар — пасадовая асоба ў вышэйшай навучальнай установе, якая з'яўляецца намеснікам рэктара і адказвае за пэўныя напрамкі дзейнасці.

Функцыі і абавязкі

Прарэктары выконваюць шырокі спектр абавязкаў, забяспечваючы эфектыўнае функцыянаванне адукацыйнай установы. Асноўныя напрамкі іх работы ўключаюць:

Першы прарэктар — гэта намеснік рэктара, які мае вышэйшы статус сярод прарэктараў. Ён выконвае функцыі асноўнага памочніка і заступніка рэктара і каардынуе працу астатніх прарэктараў. У яго абавязкі ўваходзіць агульнае кіраўніцтва стратэгічнымі напрамкамі развіцця ВНУ, кантроль за выкананнем рашэнняў рэктарата і Рады ўстановы, а таксама забеспячэнне эфектыўнага ўзаемадзеяння паміж рознымі падраздзяленнямі навучальнай установы.
Прарэктар па вучэбнай рабоце — арганізацыя навучальнага працэсу, кантроль за выкананнем навучальных праграм і планаў, курыраванне выкладчыцкага складу, распрацоўка метадычных рэкамендацый.
Прарэктар па навуковай рабоце — кіраўніцтва навуковымі даследаваннямі і інавацыямі, арганізацыя работы аспірантуры і дактарантуры, узаемадзеянне з навуковымі фондамі і грантавымі праграмамі, публікацыйная актыўнасць ВНУ.
Прарэктар па міжнародных сувязях — развіццё міжнароднага супрацоўніцтва, каардынацыя праграм акадэмічнай мабільнасці, узаемадзеянне з замежнымі ВНУ і навуковымі арганізацыямі, прыцягненне замежных студэнтаў.
Прарэктар па адміністрацыйнай і гаспадарчай рабоце — кіраванне матэрыяльна-тэхнічнай базай ВНУ, кантроль за рамонтам і эксплуатацыяй будынкаў, арганізацыя работы службаў забеспячэння.
Прарэктар па выхаваўчай рабоце і сацыяльных пытаннях — курыраванне студэнцкіх арганізацый, арганізацыя мерапрыемстваў, накіраваных на развіццё па-завучэбнай дзейнасці, рашэнне сацыяльных пытанняў студэнтаў і супрацоўнікаў.

Прызначэнне і справаздачнасць

Прарэктары прызначаюцца рэктарам пры ўмове згоды Рады ўстановы.

Умовай прызначэння на пасаду прарэктара з'яўляецца наяўнасць у прэтэндэнта навуковай ступені як мінімум кандыдата навук або эквівалентнай (за выключэннем прарэктара па адміністрацыйнай і гаспадарчай рабоце і прарэктара па бяспецы).

Прарэктары справаздачныя рэктару і працуюць у рамках паўнамоцтваў, вызначаных статутам універсітэта і службовымі інструкцыямі. Прарэктар — гэта адна з ключавых фігур у кіраванні вышэйшай навучальнай установай, якая забяспечвае яе эфектыўнае развіццё і выкананне адукацыйных, навуковых і адміністрацыйных задач. Іх праца адыгрывае важную ролю ў фарміраванні адукацыйнай палітыкі і павышэнні якасці вышэйшай адукацыі.

Адрозненні ў розных краінах

У розных краінах роля і найменне прарэктараў могуць адрознівацца:

У ЗША аналагічная пасада называецца віцэ-прэзідэнтам.
У Вялікабрытаніі выкарыстоўваецца тэрмін віцэ-канцлер.
У Германіі прарэктар адказвае за канкрэтныя напрамкі, напрыклад, прарэктар па навуковай рабоце.
У Беларусі і постсавецкіх краінах структура прарэктарскага корпуса падобная да нямецкай, але ў розных ВНУ могуць быць дадатковыя пазіцыі, напрыклад, прарэктар па лічбавай трансфармацыі ці нават прарэктар па бяспецы.

Гл. таксама

Літаратура

Кваліфікацыйны даведнік «Пасады служачых устаноў адукацыі ўсіх тыпаў» // Дадатак да Пастановы Міністэрства працы Рэспублікі Беларусь № 53 ад 28.04.2001 г.