Праспект Будаўнікоў (Гродна)

Праспект Будаўнікоў — адна з магістралей Гродна. Названы ў 1976 годзе. Даўжыня — 420 метраў ад бульвара Ленінскага камсамола (БЛК) да вуліцы Паўлава, якая з’яўляецца яго працягам. Пачаў забудоўвацца ў пачатку 1970 гадоў на месцы вёскі Пярэселка, якая часткова захавалася на цотным боку праспекта. Забудоўваўся 5-9-павярховымі дамамі.

Праспект Будаўнікоў
Гродна
Агульная інфармацыя
Краіна Беларусь
Горад Гродна

Помнікі, мемарыяльныя дошкі правіць

На доме № 27, дзе «з 1978 па 1989 жыў і працаваў выдатны беларускі гісторык і палітычны дзеяч М. Ткачоў», усталявана мемарыяльная дошка ва ўшанаванне яго памяці.

 
Мемарыяльная дошка М. Ткачову на доме № 27.

Цікавыя факты правіць

Першапачаткова планавалася, што праспект пройдзе ад вуліцы Урублеўскага праз вуліцу Каліноўскага і далей да Новага мосту ля вуліцы Паповіча. Ён мусіў стаць часткай «Паўночна-Заходняга» кола вакол Гродна. Таму Новы мост спачатку назвалі «Мост Будаўнікоў». Але кола так і не сфармавался.[1] Перашкодай стала сядзібная забудова паміж вуліцай Сухамбаева і Каліноўскага з цотнага боку і далей да мосту, якая так і не была знесена. Таму ўласна праспект атрымаўся толькі да скрыжавання з вуліцай Сухамбаева, далей 4-палосны рух пасля зігзагападобнага завароту становіцца 2-палосным.

Паводле новага плана развіцця Гродна першапачатковы план мяркуецца ажыццявіць і працягнуць праспект да Новага мосту, такім чынам паменшыць транспартную загрузку вуліцы Болдзіна.

На праспекце здымаліся кадры стужкі «Белыя росы». Кадры са стужкі, дзе галоўны герой Мікалай Карачанцаў ляжыць на праезнай частцы вуліцы і грае на гармоніку, а потым бяжыць ад супрацоўнікаў МУС, здымаліся менавіта на праспекце Будаўнікоў.

Крыніцы правіць

Літаратура правіць

  • Гродно. Энциклопедический справочник / Белорус. Сов. Энцикл.; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1989. — 438 с., [12] л. ил.: ил.

Спасылкі правіць