Пра грацыю і годнасць
Пра гра́цыю і го́днасць (ням.: Ueber Anmuth und Würde) — філасофскі ліст Фрыдрыха Шылера, апублікаваны ў сярэдзіне чэрвеня 1793 году ў часопісе «Новая талія». У гэтым творы Шылер упершыню рознабакова прааналізаваў філасофію Імануіла Канта.
Погляды правіць
Паэт выступаў супраць суровага і адарванага кантаўскага аскетызму ў вобласці маралі. Ён разглядаў патрабаванні Канта аб падаўленні ўсіх пачуццёвых імкненняў дзеля абстрактнага маральнага абавязку ў якасці пурытанскай варожасці зямным уцехам жыцця.
У супрацвагу гэтаму Шылер абараняў пачуццёвую прыроду чалавека і імкнуўся абгрунтаваць ідэал вольнага, гарманічнага развіцця чалавечай асобы. Гэты ідэал ён характарызаваў пры дапамозе паняццяў «грацыі» і «прыгожай душы», супрацьпастаўляючы іх выключна фізічнае прыгажосці, з аднаго боку, і ідэі абстрактнага аскетычнага абавязка, з іншага.
Па Шылеру, гармонію паміж «грацыяй» і «годнасцю» павінна аднавіць «прыгожая душа», якая апрыёрна надзелена маральнымі якасцямі.