Провідэнс[3] (анг. Providence) — сталіца і самы населены горад штата Род-Айленд, ЗША. Насельніцтва ў межах гарадскіх межаў складае 176862 жыхара (2005). Першае паселішча з'явілася ў 1636 годзе. Заснаваў горад і даў яму назву Роджэр Уільямс з вымаўленай ім фразы "God's merciful Providence", што азначае «Божае міласэрнае прадбачанне», калі ён знайшоў месца для новага пасялення пасля таго, як быў выгнаны пурытанамі з Масачусетса. Стаў адным з першых гарадоў ЗША, якія сталі на шлях індустрыялізацыі. Сёння Провідэнс - эканамічны, культурны і палітычны цэнтр штата Род-Айленд. У адпаведнасці з перапісам 2000 года, Провідэнс знаходзіўся ў дзясятку гарадоў па ўзроўні людзей, якія знаходзяцца за рысай беднасці сярод гарадоў з насельніцтвам больш за 100 000.

Горад
Провідэнс
Providence
Сцяг
Сцяг
Краіна
Штат
Каардынаты
Мэр
Заснаваны
1636
Плошча
53,2 км²
Вышыня цэнтра
23 м
Водныя аб’екты
Насельніцтва
176 862 чалавек (2005)
Шчыльнасць
3,66 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
401
Паштовыя індэксы
02901–02912, 02918, 02919, 02940, 2901, 2902, 2906, 2908 і 2912
Афіцыйны сайт
providenceri.com (англ.)
Провідэнс на карце ЗША
Провідэнс (ЗША)
Провідэнс

Геаграфія

правіць

Горад размешчаны на месцы зліцця трох рэк: Мошасук (Moshassuck), Вунаскватукет (Woonasquatacket) і Провідэнс, апошняя ўпадае ў заліў Нарагансет. Горад стаіць на некалькіх пагорках: Канстыт'юшэн Хіл, Каледж (або Праспект) Хіл, Федэрал Хіл, Таквотэн Хіл, Сміт Хіл, Крысціян Хіл і Вейбосет Хіл.

Плошча горада - 53,2 кв. км

Насельніцтва - 171.557 жыхароў (на 2008 г.)

Клімат

правіць

Клімат Провідэнса - вільготны кантынентальны, для яго характэрныя цёплае лета, халодная зіма і падвышаная вільготнасць круглы год. Дзякуючы блізкасці Атлантычнага акіяна, у Провідэнсе цяплей, чым у абласцях штата, размешчаных у глыбіні кантынента.

Выбітныя ўраджэнцы і жыхары

правіць

Гарады-пабрацімы

правіць

Зноскі

  1. а б в archINFORM — 1994. Праверана 6 жніўня 2018.
  2. а б https://www.providenceri.gov/mayors-office/ Праверана 10 мая 2022.
  3. Напісанне Провідэнс ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.13. Мн., 2001, С.37